Ona recenzja

Adrian Bednarek, specjalista od psychopatów, powieścią „Ona” pokazuje swoją drugą pisarską twarz. Tym razem autor postanowił zaskoczyć i zaserwował… thriller erotyczny! Bednarek i erotyka? Powiecie, że to niemożliwe. A jednak okazuje się, że impossible is nothing, szczególnie w wykonaniu Bednarka. „Ona” to pełna pikanterii, emocji i niepokoju powieść, przy której bledną wszystkie odcienie Greya, a „365 dni” trwają zdecydowanie zbyt krótko.

Gdy Piotr Lange poznaje Alicję Dunaj od razu wie, że to kobieta stworzona dla niego. Ale Alicja to „nadąsana damulka z wielkim mniemaniem o sobie” więc to nie może się udać. Teoretycznie. Praktycznie Piotr widzi to inaczej. Uważa, że „czasami miłość trzeba sobie perfidnie zorganizować” więc latami pielęgnuje w sobie uczucie i idealny wizerunek Alicji. Czy „Ona” jest tego warta?

Autor właściwym sobie swobodnym stylem prowadzi nas przez mroczne meandry miłości niemożliwej. Oczami patologicznie zakochanego faceta pokazuje, do czego może posunąć się człowiek by spełnić swoje pragnienia. „Ona” jest drobiazgową analizą męskiego spojrzenia na miłość i kobietę. Poznajemy wszystkie myśli, uczucia, emocje, gesty i czyny, które towarzyszą Piotrowi na drodze do serca Alicji. Nie jest to jednak słodka i ckliwa historyjka o miłości. To psychopatyczny, mroczny thriller erotyczny, w którym nie brakuje typowych dla twórczości Bednarka zaburzonych, lecz piekielnie inteligentnych bohaterów. Alicja i Piotr to bez wątpienia „jadowici ludzie skażeni rozkoszną trucizną”, a obok nich pojawia się cała gama innych popaprańców z matką Piotra na czele.

Fabuła skonstruowana jest w narracji pierwszoosobowej. Historię poznajemy z perspektywy Piotra i jest ona przeplatana stop-klatkami wspomnień z życia bohaterów, które znacząco wpłynęły na ich charaktery i psychikę.

Powieść, w zamiarze autora, miała być połączeniem mrocznych bohaterów i erotyku i z całą pewnością to się udało. Już w Prologu otrzymujemy sporą dawkę bezpruderyjnej erotyki, kolejne rozdziały również są nią mocno naszpikowane. I jest to ten rodzaj erotyki, który nie pozostawia pola na domysły. Dostajemy bezpretensjonalny i szczegółowo opisany akt, że wystarczy przymknąć oczy i dzieje się wszystko. Nie jest to więc powieść dla wrażliwych, oczekujących pięknych, subtelnych, niedopowiedzianych aktów miłosnych odbywających się przy zgaszonym światle.

Dla mnie powieść „Ona” jest pewną rozszerzoną erotycznie kompilacją „Inspiracji”, „Obsesji” i „Fascynacji” oczywiście osadzoną w zupełnie innych realiach i z innymi bohaterami, ale na niektórych płaszczyznach zbieżną.

Zaliczam się do fanów twórczości Adriana Bednarka, lubię tworzonych przez niego bohaterów i klimat panujący w jego fabułach. „Ona” doskonale wpasowuje się w to, czego oczekiwałam. Zatem jeśli lubicie mrocznych bohaterów włożonych w objęcia niedwuznacznej erotyki to z pewnością na Waszą czytelniczą scenę powinna wkroczyć „Ona”.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl