Tunele. Głębiej recenzja

Głębiej to druga część serii Tunele, opowiadająca o Willu - chłopcu, który ruszył na ratunek ojcu wprost do wnętrza ziemi.

Jak wiadomo z poprzedniego tomu, pod Londynem, w wielkiej sieci skomplikowanych korytarzy tętni zwyczajne życie. Mieszkają tam Koloniści, potomkowie dawnych założycieli miasta oraz rasy ludzi i stworzeń nikomu dotąd nie znane. To w tym świecie, zauroczony nowymi odkryciami, błąka się gdzieś doktor Burrows, ojciec Willa. Chłopiec, wraz ze swym przyjacielem Chesterem i bratem Calem, wędrują coraz głębiej w tą niezwykłą krainę, starając się go odnaleźć.

Tym razem nasi śmiałkowie na swej drodze spotykają Drake’a i Elliott, dwójkę rebeliantów, która przyjmuje ich pod swą opiekę i postanawia pomóc w dalszych poszukiwaniach. Stawiając czoła kolejnym niebezpieczeństwom, odkrywają przy okazji potężny spisek, który zagraża istnieniu całego świata Górnoziemców. Czy uda im się powstrzymać planowaną zagładę i gdzie właściwie, przez cały ten czas, podziewa się pan Burrows?

Jeżeli we wcześniejszej części spodobały wam się opisy podziemnej krainy, to tutaj czeka was prawdziwa uczta. Głębia skrywa bowiem jeszcze większą masę niezwykłych miejsc, zjawisk i mieszkańców. Bezkres wielkiej równiny, Miasto w Szczelinie czy cukrowa pułapka, to zaledwie ich namiastka. A już bez wątpienia najbardziej frapujący są Koprolici, górniczy ród, który choć na co dzień jest milczący i ospały, to w chwili zagrożenia potrafi wykazać się niezwykłym sprytem.

To tutaj po raz pierwszy pojawia się też zaginiona matka Willa, Sara. Zwerbowana podstępem do współpracy ze Styksami, elitarnymi oddziałami podziemnej policji, rusza w morderczym pościgu za własnym synem.

Po przeczytaniu Głębiej mój stosunek do twórczości duetu Gordon i Williams w zasadzie się nie zmienił. Książka nie tylko nie odstaje poziomem od swej poprzedniczki, ale momentami wypada nawet nieco lepiej. Użyty w niej język jest prosty, lecz daleki od banalności. A wykorzystane ciekawostki z dziedziny prehistorii, starożytności czy pisma klinowego dodają jej uroku. Trzeba przyznać, że wyobraźnia obu panów świetnie się uzupełnia, a ciekawość czytelnika, co takiego wymyślą w kolejnych tomach, tylko się zaostrza.

W obecnym natłoku powieści dla nastolatków, seria Tunele wypada bardzo oryginalnie i udowadnia, że nawet bez wątku paranormalnego, można zbudować wciągającą historię dla odbiorcy w praktycznie każdym wieku.


Roderick Gordon, Brian Williams “Tunele - Głębiej”
Ilość stron: 648
Wyd. Wilga
Warszawa 2011
Ocena: 4,5/6



http://od-deski-do-deski.blogspot.com/