Susza recenzja

Człowiek może wytrzymać bez wody od 4 do 7 dni. Rekord to 18 dni, ale lepiej nie próbować go pobijać. Mówimy tu, rzecz jasna, o człowieku żyjącym w klimacie umiarkowanym, o raczej łagodnym lecie, jakie niektórzy z nas mogą pamiętać jeszcze z czasów dzieciństwa.

To, jak długo możemy przeżyć bez wody, jest zależne nie tylko od pogody, ale i od naszego wieku, stanu zdrowia i wcześniejszego nawodnienia. A także od chorób przewlekłych i leków, które na nie bierzemy.

Jedno jednak jest pewne – kiedy zabraknie wody wszyscy będziemy mieć przerąbane.

,,Susza'' Shustermanów porusza właśnie ten temat – braku wody. I tego, co zrobimy, kiedy pewnego dnia odkryjemy, że jej po prostu nie ma.

Alyssa i Garrett mieszkają na spokojnym amerykańskim przedmieściu. Gdzieś w tle ich życia przewija się susza, pojawiają się wyschnięte drzewa, wysuszone trawniki, przepisy zakazujące marnowania wody, ale to nie jest jakoś specjalnie ważne. Przynajmniej do momentu w którym wszyscy padają ofiarami Suchych Kranów.

Wszyscy, poza McCrakenami – sąsiedzi Alyssy są bowiem preppersami. Spędzili całkiem sporo czasu na zmienianiu swojego domu w twierdzę, na gromadzeniu zapasów i budowaniu schronu, i na szkoleniach z obsługi broni palnej.

W towarzystwie uznawano ich za dziwaków. Do momentu w którym nie okazało się, że wszystkim brakuje wody, tylko nie rodzicom Keltona.

Losy tej trójki splatają się ze sobą tym mocniej, im mniej wody zostaje w ich otoczeniu.

Nie chcę, żebyście mieli jakieś wątpliwości – książka Shustermanów to typowa młodzieżówka. Porusza ważny temat, przedstawia przyspieszony rozpad poszczególnych komórek społecznych, porusza zagadnienia związane z przetrwaniem i z tym, co jesteśmy w stanie z jego powodu zrobić, ale to wciąż tylko młodzieżówka. Dobra i wciągająca, nie przeczę, ale jak w każdej lekturze tego typu są w niej momenty w których dynamika relacji emocjonalnych między bohaterami bierze górę nad światem przedstawionym i nad tym, że tak naprawdę wszyscy mają do czynienia z potężną i niewyobrażalną klęską naturalną.

Jeśli więc macie ochotę przeczytać prawdziwie dystopijną powieść w klimacie suszy – sięgnijcie raczej po ,,Wodny nóż'' Bacigalupiego. Jeśli jednak chcecie zobrazować młodzieży temat braku wody i tego, do czego może taka sytuacja doprowadzić, to ,,Susza'' będzie książką idealną.

*książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl