Nasze niebo recenzja

Jesteście ciekawi co słychać u mieszkańców Brzozówki? Co u Karoliny, Hani i ich rodzin, jak potoczyły się losy samotnie wychowującej synka Moniki i doktora Macieja? Czy Małgosia odnalazła się w Polsce, jak czują się Helena i Stefan?

W trzecim tomie z serii powiślańskiej kolejny raz towarzyszymy jej bohaterom w ich codziennych zmaganiach, chwilach radości i smutku, momentach, gdy przepełnia ich duma, ale i tych przepełnionych goryczą. Jak to bywa, raz jest lepiej, raz gorzej i dzięki temu życie ma tyle kolorów, które pani Sylwia Kubik potrafi tak pięknie uchwycić w swoich powieściach.

Jej bohaterowie stają się dla czytelnika, jak bliscy znajomi, jedni budzą sympatię, inni być może są trudniejsi do polubienia, ale przez to wszyscy są bardzo prawdziwi. Chce się śledzić ich losy i wiedzieć co będzie w przyszłości.

Trzeba przyznać, że z całej serii powiślańskiej bije takie ogromne ciepło, te książki niosą ze sobą przesłanie, że życie jest piękne, nawet pomimo tych wszystkich zakrętów, które pojawiają się na naszej drodze. Natomiast siłą w tych trudnych momentach są bliscy i przyjaciele, którzy potrafią podnieść na duchu, znaleźć rozwiązanie i trwać tuż obok, gdyby zaszła taka potrzeba.

Pani Sylwia Kubik potrafi tak pięknie pisać o życiu, o tym co radosne, ale i o trudnych sprawach. Jej powieści dotkają bardzo wielu ważnych tematów, to są "obyczajówki" pełne mądrych treści i takich wartości, które być może stają się teraz niemodne. Tutaj natomiast jest opisane zwykłe, czasem pełne trosk życie, ale nie można powiedzieć, że gorsze, bo jest ono pełne wartości i sensu. Nie ma tu mowy o wielkich karierach, ogromnych majątkach, czy płomiennych romansach i bardzo mnie to cieszy, że ktoś zdecydował się napisać książkę o życiu na wsi, o jego blaskach i cieniach i o tym, że można być szczęśliwym wszędzie, ważne, żeby obok były kochające nas osoby.

To już moje trzecie spotkanie z mieszkańcami Brzozówki i przyznam, że ubolewam nad tym, iż to już ostatnia część. Każdą z nich przeczytałam z ogromną przyjemnością! Całym sercem polecam wszystkie części z cyklu powiślańskiego, bo są to niezwykłe książki o zwykłych ludziach i ich życiu.