Dziewczyna Rubensa recenzja

Macie takie książki, po które sięgnęliście myśląc, że są zupełnie o czym innym?

Okładka niczym z historycznych romansów, tytuł również. Opis na okładce sugeruje taką ot, powiastkę z wątkiem bardzo romantycznym.

No nie. To nie jest romans. To nawet nie jest powieść o zabarwieniu romantycznym. To jest, kurka wodna, jedna z książek, które robią mindfuck. I to na ostro. Psychologiczna do bólu, pokazuje wiele punktów widzenia...

I nie. Nie licz na szczęśliwe zakończenie. Bo kiedy już Ci się wydaje, że wszystko jest dobrze, a życie na nowo staje się rajem na ziemi... Ten raj się sypie jak domek z kart. Nagle wszystko się rozjaśnia, choć w tym wypadku lepsze byłoby słowo "zaciemnia". A koło znów wprawione zostaje w ruch.



Monika to szara myszka, która chce się wtopić w tłum. Ma ogromne kompleksy na punkcie swojego wyglądu. Pewnego dnia w biurze w którym pracuje pojawia się tajemniczy, przystojny mężczyzna, któremu Monika od razu wpada w oko. W głowie układa plan uwiedzenia Moniki, który konsekwentnie realizuje, oczywiście z powodzeniem. Tworzy między nimi uzależniającą dziewczynę więź, w której ona się zatraca, spełniając wszystkie zachcianki mężczyzny, który zostaje jej mężem. Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda jak z bajki. Jednak życie nie jest bajką i nie zawsze możemy liczyć na happy end.

Powieść Pauliny Grych to studium psychologiczne ofiary i oprawcy. Świetnie pokazane procesy myślowe jednej i drugiej strony. Autorka pokazała, że nie wszystko jest tym na co wygląda i nie można jednoznacznie oceniać sytuacji widząc ją jedynie z jednej perspektywy. Narracja jest poprowadzona tak, że nie do końca wiemy od razu kto jest kim, co jest niewątpliwym plusem historii. Do tego mamy wątki poboczne, które dodatkowo potęgują chęć przełożenia strony. Kolejnej i kolejnej.

Bohaterowie byli dla mnie w dużym stopniu niejednoznaczni. Raz chciałam ich przytulać i pocieszyć, innym razem zepchnąć z mostu do bardzo rwącej rzeki. Najlepiej z ostrymi kamieniami na spodzie.

Właśnie to jest dla mnie miara dobrej historii. Gra na emocjach, jest w wielu momentach nieprzewidywalna i nie można się od niej oderwać.