To jej wina recenzja

W dzisiejszych czasach, kiedy książkę może wydąć praktycznie każdy, obok pozycji wartych uwagi, księgarskie półki coraz częściej zapełniają produkty ksiażkopodobne. Sięgając po nie mam (bo uchronić się przed taką literaturą dla nałogowego czytelnika nie sposób) czasami wrażenie, że wciąż czytam tę samą powieść, w której zmieniają się jedynie imiona bohaterów i miejsce akcji. Przypuszczam, że współcześni pisarze kierują się zasadą, że najlepiej sprzedają się te historie, które już znamy wypuszczają więc na rynek opowieści tak do siebie podobne, że zlewają się w jedną całość.
Ze świecą szukać oryginalnej fabuły, która ma szansę na dłużej przykuć uwagę czytelnika.

Ta sztuka z pewnością udała się Andrei Marze, autorce która debiutuje na polskim rynku książką "To jej wina". Pozycja ta to intrygująca historia obnażająca ludzkie słabości i mroczne sekrety, które wychodząc na światło dzienne zmieniają spokojne życie bohaterów w mrożący krew w życiach thriller.
Kierując się zasadą Alfreda Hitchcocka, który twierdził że opowieść powinna zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć autorka już na pierwszych stronach przyciąga uwagę czytelnika zaczynając ją od porwania małego chłopca, który zamiast bawić się ze swoim rówieśnikiem po szkole znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Zrozpaczona matka walcząc z bólem i otępieniem robi wszystko aby odnaleźć syna. Z pomocą rodziny i znajomych rozkleja po całym mieście plakaty z jego podobizną i puka do drzwi każdego, kto mógłby mieć choć okruch informacji o zaginionym Milo. Mimo iż policja podejrzewa porwanie nikt nie dzwoni z okupem, choć rodzina należy do majętnych. W toku śledztwa wypływa nazwisko osoby podejrzanej o ten czyn co jeszcze bardziej mobilizuje wszystkich do działania. Kiedy wszyscy zaczynają już tracić nadzieję i opadać z sił zdarza się cud, na który już chyba nikt nie liczył. Jednak wbrew pozorom to nie koniec tej historii a zaledwie preludium do pełnej napięcia i nieoczekiwanych zwrotów akcji opowieści, której zakończenie zaskoczy nawet najbardziej wytrawnego czytelnika powieści kryminalnych.

Powieść ta tchnie świeżością i oryginalnością, wyróżniając się na plus w zalewie sztampowych opowieści, których szczerze mam już dosyć. Zachęcam Was do lektury. Warto!