Test na miłość recenzja

„Test na miłość" to moje drugie spotkanie z autorką. Muszę się od razu przyznać, że nie jestem w stanie sobie przypomnieć o czym była pierwsza książka. Główkuję nad tym i cały czas mam pustkę. Są w życiu książki które swoją tematyką pozostają w naszych myślach na dłużej, są również takie, które po pewnym czasie zapominamy. Takie książki traktuje się jak odskocznia od tej trudniejszej literatury i do takiej kategorii właśnie można zaliczyć książki Helen Hoang.

Od razu przyznam się również, że mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Wprawdzie książka mi się podobała, dzięki niej się zrelaksowałam, oczyściłam głowę z negatywnych uczuć, dała mi również lekkiego pozytywnego kopa, a mimo to nie wiem do końca co o niej myśleć.

Helen Hoang napisała przyjemną i lekką książkę o miłości, poznawaniu samego siebie oraz odnajdowaniu własnej drogi do szczęścia. Zaliczyć ją można do lepszej jakości romansu ze sporą dawką scen erotycznych, nad którymi autorka szczególnie długo się rozwodziła. A jednak jest ich mniej, niż w pierwszej książce, więc jest jakiś postęp. Znajdzie się tu również parę zabawnych momentów, które wywołają szeroki uśmiech lub, tak jak było w moim przypadku, chichot stłumiony przez poduszkę. Dodatkowo autorka zaprasza nas do poznania świata ludzi autystycznych, którym okazuje się główny bohater. Pokazuje ich problemy z okazywaniem emocjii, z nawiązaniem kontaktów z nowo poznanymi ludźmi. Takie osoby czują się dobrze we własnym towarzystwie, ale przy innych się pilnują. Często mówią coś bez zastanowienia, nie do końca zdając sobie sprawę, że ich słowa mogą ranić odbiorcę. Zazwyczaj też kierują się własnymi zasadami, mają wysoki iloraz inteligencji. Temat nie należy do łatwych, Helen Hoang jednak udało się go przedstawić w humorystyczny i zgrabny sposób. Bohaterzy nakreśleni zostali poprawnie, z normalnymi ludzkimi problemami, troskami i rozterkami, ale brakuje w nich głębi. Ich wybory czasem nie są do końca zrozumiałe i mogą w czytelniku budzić sprzeciw.

Książkę można przeczytać, ale nie jest to konieczne. Przyda się na chwilową odskocznię od czegoś poważniejszego lub na odstresowania. Na jeden wieczór. I tyle.