Tatuażysta z Auschwitz recenzja

Historia osadzona w obozie koncentracyjnym. Lale Sokołow dopiero po śmierci żony, decyduje się opowiedzieć swoją historię autorce.

W 1942 roku młody mężczyzna trafia do obozu w Auschwitz. Jego zadaniem jest tatuowanie numerów na przedramionach przyworzonych więźniów. Dzięki swojej roli, cieszyć się może pewnymi przywilejami, takimi jak swobodniejsze poruszanie się po obozie, czy dodatkowe porcję żywnościowe. Jego praca nie jest też fizycznie wyczerpująca.

Możnaby pomyśleć, że każdy myślał tam jedynie o swoim losie i dbał o siebie. Jednak nie Lale. Wykorzystując swoje przywileje, stara się pomagać innym więźniom.

Książka pokazuje skalę okropieństw, jakich dopuszczono się na ludziach. Chociaż nie ma podanej dokładnej liczby więźniów, jaką przewinęła się przez obóz, do myślenia daje fakt, że Lale pracował codziennie, często przez cały dzień. Ilu ludzi na znaczył, na całe życie? Jak wielu ludziom nie dane było nawet, doświadczyć ciężkiej pracy w obozie, gdy już na miejscu poddani zostali selekcji, komu dane będzie przeżyć jeszcze jeden dzień, a kogo ten, będzie ostatnim?

Lale mogąc swobodniej, niż pozostali poruszać się po obozie, opisuje sceny, których był świadkiem, i w których sam brał udział. Czytamy o emocjach, i co wyraźnie można odczuć, traumie, jaką przeżył patrząc jak giną ludzie, obcy, znajomi i przyjaciele. Patrzył na cierpienie, doświadcza cierpienia i chociaż sam był więźniem, starał się pomagać i dawać nadzieję innym.

Miłość jaka go spotkała w obozie, pozwoliła mu przetrwać ten czas. Pod scislą kontrolą, nie mógł swobodnie spotykać się z ukochaną. Czekał na właściwy moment czy dzień. Przekupywał strażników, żeby móc spędzić chociaż chwilę sam na sam z kobietą, którą pokochał.

Nadzieja, gdy więźniowie zostają wywożeni z obozu, łamie serce, kiedy kochankowie zostają rozdzieleni. Wyjeżdżają osobnymi transportami, nie wiedząc dokąd trafią tym razem i czy jeszcze kiedykolwiek się spotkają.

Książka zawierajaca wspomnienia z najtragiczniejszego okresu życia. Jednocześnie, dająca nadzieję, zwycięstwa prawdziwej miłości. Pokazująca, jak wiele daje człowiekowi to uczucie i ile, człowiek jest w stanie dla niej wytrzymać.