Szepty spoza nicości recenzja

Po tragicznych wydarzeniach Zaorski z Lidką wyjeżdżają z Żeromic do Krakowa. Tam oboje dochodzą do siebie i uczą się żyć w nowej rzeczywistości. Po roku, kiedy już wydawałoby się wszystko jakoś się poukładało, Seweryn postanawia wrócić do miasteczka, żeby sprzedać swój dom. Ma to być krótka wizyta w Żeromicach w celu podpisania dokumentów sprzedażowych domu. Jeszcze tego samego dnia miał wrócić do Krakowa. Coś jednak chce, żeby Seweryn zagościł na dłużej w miasteczku, bo w urzędzie zgubiono jakieś dokumenty, a na domiar złego pani notariusz musiała przesunąć spotkanie. Chcąc nie chcąc Zaorski z córką zostaje na noc w swoim domu.

Tej właśnie nocy w lasach opodal jego domu, policja znajduje zwłoki, w dodatku rozczłonkowane i rozrzucone po lesie. Pech chciał, że miejscowa patomorfolog musiała wyjechać. Pech? Nie wydaje mi się. Byrzyńska oczywiście zwraca się z prośbą do Seweryna, żeby obejrzał zwłoki. Początkowo Seweryn odmawia, ale jego słabość do Kai zwycięża i zgadza się. Kiedy w laboratorium dokonuje oględzin torsu zamordowanego mężczyzny, Kaja dostaje telefon z informacją, że znaleziono głowę denata. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że głowa była w piwnicy domu Zaorskiego.

Chcąc nie chcąc Zaorski zostaje w Żeromicach i pomaga Burzyńskiej rozwiązać sprawę, która z każdą chwilą robi się coraz bardziej zagmatwana a kolejne tropy prowadzą zaskakującego zakończenia sprawy.

Komu zależy żeby wplątać Zaorskiego w kolejne morderstwo? Kto dokonał tak makabrycznego mordu? Czy Sewerynowi uda się w końcu wyrwać z tego miasteczka, które w jakiś dziwny sposób próbuje go zatrzymać?

Nie będę się rozwodzić nad tą powieścią, bo nic innego co już napisałam o poprzednich tomach serii nie napiszę. Zdania są podzielone na temat całej trylogii. Moim zdaniem to dobre książki, które warto poczytać. Można znaleźć w nich zbrodnię, dobrze zagmatwaną historię, romans, a wszystko to okraszone dawką dobrego humoru.

Nie pozostaje mi nic innego jak polecić Wam całą trylogię, która ma sporą dawkę humoru. A dla mnie to duży plus dla każdej książki.