Co cię gryzie? Fascynujący świat pasożytów recenzja



Tym razem to napiszę, bo idealnie pasuje do lektury :)
Witajcie Robaczki :)

No dobra! Kaśka, bądź poważna!
Zacznę od definicji, która wyjaśni na wstępie, o czym jest ta książka.

Pasożytnictwo, parazytyzm, czyli mowa tu o formie "antagonistycznego współżycia dwóch organizmów, z których jeden czerpie korzyści ze współżycia, a drugi ponosi szkody."

Noż kurde, nie da się... hmm... prawie jak w domu...
Ups... nie udało się zachować powagi...

Ktoś mógłby powiedzieć błeee, ale ja przy czytaniu tej książki bawiłam się doskonale, i nie tylko dowiedziałam się mnóstwa ciekawych rzeczy, no #bochcęwiedziećwięcej ale niektóre terminy, definicje i opisy złośliwie w głowie przypasowywałam do życia codziennego, Nas, ludzi.

Nawet sobie nie zdajecie sprawy, a może jednak tak?, ile tego jest, poczynając od tych mikroskopijnych, których nie zobaczycie gołym okiem, do tych latających i ssących naszą krew, czy pasożytujących na roślinach i zwierzętach. No bo, że jemioła to cudny pasożyt, to nie muszę nikomu tłumaczyć?
To co? Kiss, kiss?
Jedno jest pewne, pasożyty żyją sobie w środku, Nas, zwierząt, roślin, ale też i pojawiają się tak od czasu do czasu, traktując nas jak futraki.

Przepraszam Was bardzo, ale uwielbiam książki, które przy okazji tego, że uczą, to również bawią i wprowadzają w dobry humor.
Tym razem ubawiłam się świetnie przy okazji pasożytniczej inwazji naszej planety. Miejsc, gdzie nie ma pasożytów jest niewiele, a może jeszcze nawet nie odkryliśmy tego pasożyta, który tam jest? A tym największym z "pasożytów" Ziemi jesteśmy My, ludzie, nosiciele innych pasożytów, dla których jesteśmy światem, a one mają jeszcze swoje pasożyty, także wiecie? Pasożyty pasożytów mają swoje pasożyty, a one też... i kurcze, co nas w końcu gryzie? Który z nich?

Zostałam przeczołgana przez laboratoria i sama w pewnym momencie czułam się, jak pod mikroskopem, przy okazji zastanawiając się, czy ta wiedza jest warta tego, co w tych laboratoriach przechodzą zwierzęta?

Pasożyty to szkaradne stworzenia, a Carl Zimmer naprawdę fascynująco o nich pisze.
Podobno są osoby, które po przeczytaniu tej książki mają koszmary, ale wierzcie mi, nie wszystkie pasożyty wyglądają, jak ósmy pasażer Nostromo, chociaż niejeden potrafi poczynić spustoszenia w organizmie, który staje się jego żywicielem i przejąć nad nim kontrolę.

I nie, one z Naszego życia nie znikną, bo człowiek nawet nie jest w stanie wymyśleć odpowiedniego lekarstwa, które całkowicie by je wytępiło.

Czyli co? Co mamy w środku? Co w Nas siedzi? Chcecie się dowiedzieć?

Nomen omen, przypomniałam sobie, że był kiedyś bum na odchudzanie za pomocą tasiemca. Dacie wiarę, że ludzie świadomie użyczali mu swojego ciała? Nie polecam!

Ale za to sprzedam Wam patent na komary :)
Okazuje się bowiem, że wystarczy mieć twardą skórę, a komarzyca, która jest bardzo nerwową osóbką, da sobie spokój i odleci.
Także wiecie, cza być twardym, nie miętkim!