Targ mięsny recenzja

"Ubrania wiszą lepiej na kościach niż na tłuszczu".

Szesnastoletnia Jana Novak, wysoka, chuda dziewczyna, która źle się czuje ze swoim wyglądem, zostaje zauważona przez łowcę głów, rekrutera zajmującego się wyszukiwaniem nowych twarzy dla agencji modelek. Z dnia na dzień staje się gwiazdą. Problem w tym, że świat mody nie jest tak kolorowy, jak mogłoby się wydawać. Autorka, Juno Dawson, w książce "Targ mięsny" wystawia na światło dzienne prawdziwe oblicze branży.

Książka jest skonstruowana w bardzo ciekawy sposób. Mamy bezpośrednią relację Jany, a za chwilę opis wydarzeń, które potwierdzają jej słowa. Jest to dosłowne sprowadzenie czytelnika na ziemię. Czytamy o ekscytujących początkach Jany, a ona sama za chwilę opowiada, że wcale nie było tak słodko. Te fragmenty w formie wywiadowej sprawiały, że od początku odczuwałam niepokój.

Gdy dowiadujemy się, do czego to wszystko zmierza, dlaczego Jana opowiada swoją historię, zaczyna się robić brutalnie. Nie jest to już wywlekanie słabych stron branży modowej, a zaczyna się próba podjęcia bardzo ważnych tematów. Próba zakończona sukcesem. Pokazane jest totalne skurwysyństwo, bo inaczej nie można tego ująć. Ta książka jest mocna, ważna, potrzebna. Nie zdradzę więcej, żeby nie spojlerować, ale działania, które podejmują osoby z branży modowej w tej książce, to początek końca zwykłego, humanitarnego, empatycznego podejścia do człowieka.

W książce pojawia się interpretacja tytułu, co mnie bardzo ucieszyło, ponieważ nie byłam pewna do końca, jak odebrać słowa "Targ mięsny". Jednak nie myliłam się. To bardzo trafny tytuł.

Książkę polecam każdej dziewczynie w nastoletnim wieku, ale nie tylko. Oprócz tematów takich jak molestowanie, wykorzystywanie młodych modelek, mamy też problem negatywnego postrzegania siebie, dążenie do wychudzenia, nierealne standardy branży modowej, zaburzenia odżywiania, zaburzenia psychiczne i uzależnienia. Czyta się to w napięciu, z wyraźnym uczuciem niepokoju. Gdybym mogła zapomnieć o tej książce i z przejęciem przeczytać drugi raz, to na pewno bym tak uczyniła. Naprawdę warto.