Taniec Nataszy recenzja

Nie bez znaczenia był dla mnie fakt, że Simone Sebag Montefiore poleca książkę "Taniec Nataszy", Orlando Figesa. Poza tym bardzo lubię takie książki historyczne, które pozwalają się wczuć w atmosferę dawnych czasów. Książki, w których historia nie jest tylko zapisana, ale jest opowiedziana.

Niewątpliwie, Orlando Figes potrafi opowiadać bardzo dobrze. Książka przedstawia panoramę dziejów kultury rosyjskiej, od drugiej połowy XVIII wieku, do końca wieku XX. Swoją opowieść Figes zaczyna od opisu budowy Petersburga. Niezwykle ujął mnie ten fragment. Wokół samej budowy tego miasta powstało wiele mitów i legend. Orlando Figes nie przytacza ich w sposób dosłowny, aczkolwiek jego metoda pisarska nie pozostawia wątpliwości co do tego, że historia budowy Petersburga jest historią niezwykła, niezwykłego miasta, o zachwycającej architekturze, o swojej własnej specyfice.

Orlando Figes nie tylko opowiada czytelnikowi o przeszłości, ale przede wszystkim stara się wydobyć prawdziwego ducha rosyjskiej kultury, ożywiając rosyjskich pisarzy, poetów, malarzy i kompozytorów. Bardzo podobał mi się "Taniec Nataszy", to historia pisana w sposób porywający. Od lektury tej książki trudno się oderwać.

"Taniec Nataszy" to prawdziwa opowieść, zanurzona w pewnej indywidualnej interpretacji autora książki. To bardzo bogata lektura, w której czytelnik odnajdzie wiele faktów biograficznych dotyczących najwybitniejszych postaci rosyjskiej kultury, wiele fragmentów tekstów literackich, ale również obszerne fragmenty dotyczące codziennego życia Rosjan. Ozdobę dla tekstu stanowią ilustracje, mapy i zdjęcia, których ilość jest dobrze dostosowana do ilości tekstu pisanego. Myślę, że gdyby ilustracji było więcej, książka mogłaby sprawiać wrażenie nieco chaotycznej.

Książka naprawdę godna polecenia, zachęcam do czytania.