Wybór Zofii recenzja

„Wybór Zofii” to niezwykle poruszająca i głęboko emocjonalna powieść, która przenosi czytelnika do roku 1947, do Brooklynu, gdzie historia trzech bohaterów rozgrywa się w cieniu nazistowskich obozów koncentracyjnych. To opowieść o miłości, traumach wojennych, wyborach i przede wszystkim, o próbie zrozumienia piekła, które nazistowskie obozy koncentracyjne stanowiły dla ludzi.

Główną narratorką jest Stingo, młody pisarz pragnący spełnić swoje marzenia w Nowym Jorku. Jego życie zmienia się, gdy poznaje Zofię, urodziwą Polkę, która przetrwała piekło Auschwitz-Birkenau, oraz Natana, intelektualistę pochodzenia żydowskiego, który żyje obsesyjnym pragnieniem odwetu za zbrodnie wojenne. Stingo staje się świadkiem i uczestnikiem skomplikowanej, pełnej przemocy, ale też namiętności historii miłosnej Zofii i Natana. W opowieści tej widzimy konflikt między chęcią życia a chęcią śmierci, między próbą zapomnienia a koniecznością zrozumienia przeszłości.

Jednym z głównych atutów tej książki jest unikalna narracja prowadzona przez Stingo. Jest to młody mężczyzna pełen frustracji, pragnień seksualnych i niepewności. Autor celowo używa tej narracji, aby stworzyć kontrast między życiem Stingo a przeszłością Zofii i Natana. To prowadzi nas do głównego tematu powieści — życie kontra śmierć, nadzieja kontra beznadzieja. Czytelnik jest świadkiem wpadek narratora, ale także zagłębia się w trudne relacje między Zofią a Natanem, co skutkuje uczuciem fatalizmu i spadaniem, pomimo braku typowej akcji.


Co sprawia, że człowiek tak głupio zadręcza sam siebie, ciachając się jak nożyczkami rozpamiętywaniem poniesionych porażek?
Historia, która na początku wydaje się być zwykłym romansem czy opowieścią o młodzieńczym zmaganiu się z życiem po wojnie, okazuje się być o wiele głębsza i bardziej przewrotna. Autor ukazuje skomplikowane relacje między bohaterami, pokazuje, jak ich losy splatają się w trudny sposób, i jak namiętność może być zarówno źródłem cierpienia, jak i siłą napędową. Historia ta ma wiele warstw, jest prowadzona z wyczuciem i zaskakuje czytelnika.

Jednym z głównych tematów książki jest pytanie, czy człowiek jest w stanie zrozumieć piekło nazistowskich obozów koncentracyjnych, jeśli go nie doświadczył. Autorka stawia to pytanie poprzez historię Zofii, która przeżyła Oświęcim, i Natana, który, chociaż nie był bezpośrednio dotknięty holokaustem, żyje obsesyjnym pragnieniem odwetu. Książka skłania do refleksji nad granicami zła, ludzką zdolnością do okrucieństwa i tym, co jesteśmy w stanie zrobić w ekstremalnych okolicznościach.

[…] nie powinno się chyba porównywać jednej miłości do drugiej.
Styl pisarski autora jest niezwykle sugestywny i emocjonalny. Opisuje on tragiczne historie bohaterów, grając pięknie ich dialogami, przemyśleniami i wnioskami Stingo. Autor potrafi przenikliwie ukazać emocje bohaterów i oddać ich wewnętrzne konflikty. Czytelnik odczuwa ból, złość i miłość razem z nimi.

Jednak książka nie jest łatwa w odbiorze. Niektórzy czytelnicy mogą być zaniepokojeni fragmentami opisującymi życie erotyczne Stingo, które wydają się nie pasować do głównego wątku książki. Jednak te fragmenty mają swoje miejsce w opowieści, wprowadzając dodatkowy kontrast między życiem bohatera a traumami Zofii i Natana.

Podsumowując:
„Wybór Zofii” to niezwykle poruszająca i głęboka powieść, która skupia się na tematach miłości, traumy wojennej i moralnych dylematach. Narracja prowadzona przez Stingo stanowi unikalny sposób przedstawienia historii, a styl pisarski autora jest sugestywny i emocjonalny. To książka, która pozostaje w pamięci czytelnika i skłania do refleksji nad naturą ludzkiej przeszłości i moralności. Gorąco polecam ją każdemu, kto szuka głębokiej i poruszającej literatury.