Tam, gdzie milczą róże recenzja

Anastazja to typowa matka Polka. Pracuje,wychowuje dwóch synów ,sprząta ,gotuje. Nie cieszy się z życia i ma ochotę uciec.Mąż tak jakby ma swój świat i nie za bardzo interesuje się życiem domowników. Nastka czuje się jak automat bezwiednie wykonujący codziennie te same czynności.Jest tak naprawdę samotna a koleżanka z pracy z którą się nie polubiły nagle staje się jej bratnią duszą.Jagoda z pozoru uśmiechnięta i szczęśliwa tak naprawdę później wychodzi na jaw ,że ma równie nieciekawe życie. Obie dziewczyny bardzo się zaprzyjaźniają, do tego stopnia,że jedna drugiej ratuje życie i to dosłownie.



Bardzo poruszająca opowieść o sile przyjaźni ,o tym jak tajemnice sprzed lat mogą wpłynąć na nasze życie. Anastazja w moim odczuciu to taka krucha istota,która nie radzi sobie z prowadzeniem domu,pracą i dziećmi. Ma do tego pełne prawo, życie czwórki ludzi spoczywa na jej barkach, nikt jej nie pomaga ,jest wyczerpana.Jednak autorka pięknie podkreśliła w pewnym momencie tę więź między matką a synami. Bardzo mnie to wzruszyło. Zastanawiam się czy kiedykolwiek ktoś z nas miał takie doświadczenie jak Nastka.Nie wiedziała za wiele o Jagodzie i pomimo tajemnic pojechała za nią na drugi koniec Polski by tak naprawdę uratować jej życie.To się nazywa poświęcenie,że pomimo strachu i lęku udało jej się dojechać tak daleko samej.Cała książka to opowieść z życia codziennego, są problemy,są radości tak to bywaa Ta książka pokazuje nam ile w nas jest skrytej odwagi - nie bójmy się podejmować decyzji,bo czasem ta decyzja może być najlepszym rozwiązaniem. Bardzo mi się podobała ta książka bo pomaga uwierzyć w siebie a przede wszystkim wzrusza. Styl autorki jest pięknym przekazem dla nas i powiem szczerze, że książkę przeczytałam w dosłownie kilka godzin. Ma w sobie coś tak fajnego, że nie byłam w stanie jej odłożyć. Krótkie rozdziały, rewelacyjny druk sprawiły że szybko przeczytałam tę powieść. Fanom obyczajowek z wątkiem problemów z życia codziennego serdecznie polecam. Warto poznać problemy innych