Życie nie lubi porządku recenzja

Sięgnęłam po tę pozycję, ponieważ gdy skończyłam siedemnaście lat, miałam wielkie plany i bardzo chciałam zostać policjantką i pracować w wydziale kryminalnym. Uwielbiałam rozwiązywać zagadki jak Sherlock Holmes, i dociekać popełnionych zbrodni. Uwielbiałam filmy i seriale w tej kategorii. Moje marzenia były bliskie, a zarazem tak dalekie, ponieważ pewne przepisy się zmieniły w ciągu następnego roku, gdy zdawałam maturę i wymarzony cel stał się celem odległym do zrealizowania. Dziś chętnie czytam i zapoznaję się ze śledztwami, które prowadzi Klara nasz główna bohaterka.

W tym świecie nie ma mowy o emocjach, trzeba być twardym. Klara Poirot racjonalistka, gdańska policjantka, oficer dochodzeniówki, spostrzegawcza, dociekliwa, wnikliwa zabiera nas w świat pełen zagmatwanych nieprzewidywalnych do wyjaśnienia śledztw.
Skupię swoją uwagę na niej, ponieważ jest osobą bardzo skrytą i dość tajemniczą, o czym przekonujemy się, czytając kolejny rozdział i kolejne śledztwo.

„Śmierć czyha na nas w pełni życia”. Przeszłość nie była dla niej łaskawa. Poświęciła się bez reszty ciężko choremu mężowi, aby jego kres życia był spokojny oraz godny. Jako młoda kobieta czuje się w tym życiu bardzo samotna. Nieudane kolejne związki i człowiek zaczyna wyłączać się po pewnym czasie, aby nie cierpieć. Zapomina się, jak to jest być adorowaną i ufać komuś na 100% oraz wspólnie patrzeć w przyszłość. Mieć dzieci i mieć, dla kogo żyć i coś po sobie zostawić. Przez ten czas trochę nasza bohaterka się zatraciła w sobie, nie zawiera nowych znajomości ani nowych związków, mimo tak wielkiej potrzeby miłości, którą każdy z nas potrzebuje. W codzienności towarzyszy jej Negrita - kotka, którą traktuje jak swoją towarzyszkę, przyjaciółkę, której może się wygadać i powierzyć swoje sekrety, która spojrzy na nią ze zrozumieniem.

Niewielu ma też przyjaciół, są to osoby, z którymi współpracuje, z którymi spędza miło czas po pracy.

Ma też siostrę, z którą może zawsze pogadać przez telefon i się poradzić w trudnych życiowych sprawach, która zawsze jej doradzi i powie ciekawą kwestię o życiu.

Czy w natłoku tak wielu zdarzeń prosto będzie o miłość? Czy skrywane emocje i tajemnice przeszkodzą w drodze do szczęścia?

Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Składa się z czterech rozdziałów, czterech sprawy, które się ze sobą łączą. Specjalnie o nich nie piszę, ponieważ warto się z nimi zapoznać i odkryć krok po kroku.

Nowym i ciekawym zjawiskiem jest też krótka rozmowa Klary z autorką w tzw. Postscriptum.

Całą swoją uwagę skupiłam na bohaterce, bo dla mnie jest godna uwagi. Autorka wprowadziła nas w świat Klary i toczącego się dość skomplikowanego jej życia. Życia, które nie jest usłane różami. Śmierć, samotność, nieudane związki miłosne, dylematy życiowe. Dużo osób się z tymi sprawami boryka. Ale mimo tego natłoku jest dość sporo humoru, przy którym świetnie się bawimy i uśmiechamy do siebie.

Świat, w którym obraca się Klara jest specyficzny i moim zdaniem ciekawie przedstawiony. Mamy okazję poznać bliżej pracę śledczego i z jakimi problemami musi się zmierzyć każdego dnia. Sprawy dotyczące śledztw nie są może jakieś bardzo zagmatwane i przerażające. Jest trochę bryzgającej krwi i mięsa, jak to bywa w dobrym humorystycznym kryminale. W historię powoli się wkręcamy i zagłębiamy. Poznajemy język policyjny i pracę wydziału dochodzeniowo śledczego, który uważam za jeden z ciekawszych wydziałów w policji.

Mamy również wątki miłosne, poruszoną sprawę LGBT oraz sprawy polityczne polsko – ukraińskie, religijne, które nie należą do spraw łatwych. Jest tego trochę i każdy na pewno znajdzie coś dla siebie. Polecam.

Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję autorce Agnieszce Świrniak.