Złota epopeja recenzja

Jeśli czytanie powieści historycznych czy tych popularnonaukowych dotyczących historii to dla Was gehenna i mordęga to koniecznie musicie sięgnąć po książkę Agnieszki Lewandowskiej Kąkol " Złota epopeja". To brawurowo opisana historia polskiego złota w czasie II wojny światowej. Czyta się ją jak dobrą powieść kryminalną lub sensacyjną. A w głowie ciągle pozostaje pytanie, co dalej, co dalej?

Gdy 1 września 1939 roku wybuchła wojna wszyscy skupili się na obronie kraju przed nieprzyjacielem. Tymczasem w Warszawie, grupka zdeterminowanych ludzi skupiła się na ochronie tego, co w kraju pozostało najcenniejsze. Dosłownie. A mianowicie - nasze złoto, do tej pory przechowywane w Banku Polskim. Ochrona i wywiezienie go za granicę była tym ważniejsza, że Niemcy traktowali wszystko co polskie jak swoje, a bez pieniędzy, po wojnie, kraj nie miałby jak funkcjonować. 

Jak zaznacza sama autorka, dzieje polskiego złota opisała na podstawie faktów historycznych potwierdzonych dokumentami.  Natomiast fabularyzacja zdarzeń i postaci pozwoliła osiągnąć efekt, o jakim wspominałam na początku. Owszem, mnogość postaci i wydarzeń jest duża, można się zgubić w gąszczu informacji, jednak nie same wydarzenia są w tej książce najważniejsze. Autorka pokazuje jak zdeterminowane były osoby odpowiedzialne za akcję, jaką odwagą i pomysłowością musiały się wykazać. 

"Złota epopeja" to powieść historyczna, jednak inna niż wszystkie. Powieść, w której bohater jest bardzo cenny i rozpala emocje. Jednak emocje, które wzbudziło wtedy złoto nie były złe, a zrodziły owocne plony. Polecam serdecznie!