Księga Bezimiennej Akuszerki recenzja

Kiedy zgłaszałam się do recenzji Księgi bezimiennej Akuszerki miałam pewne wahania, nie byłam pewna czy nie poczuję, że książka jest przysłowiowymi odgrzewanymi kotletami po wspomnianych już Opowieści Podręcznej. Jednak z każdą kolejną stroną historia głównej bohaterki coraz bardziej mnie porywała.

Narracja prowadzona jest pierwszosobowo i mi to nie przeszkadza. Lubię książki, w których widzę opowieść oczami bohatera, zmienia to moją percepcję i mam wtedy wrażenie, że lepiej go rozumiem. Podoba mi się zabieg, braku imienia dla bohaterki. Poznajemy tylko te, które sama sobie nada, by być bezpieczną. Dodaje to tajemniczości, ale także buduje napięcie. Dogłębnie poznajemy natomiast jej uczucia i myśli, dlatego w pewnym momencie możemy odczuć wręcz paranoję i strach jaki jej towarzyszu.

Na uwagę zasługuje ogólna budowa postaci. Autorka jest konsekwentna, charaktery są dopracowane, a ich różnorodność, odczuwalna. Prawie od razu wiemy, kto jest tym złym, na kogo lepiej uważać, a kto może pomóc. Razem z postaciami przeżywałam chwile grozy, krótkie radości i odczuwałam tę beznadzieję sytuacji. Początkowo nie rozumiałam, dlaczego taki nacisk kładzie się na to, że bohaterka jest akuszerką, ale z czasem zaczęłam to pojmować.

Plastycznie przedstawione jest społeczeństwo, to jak kataklizmy wpływają na zachowania ludzi i jak szybko antagonistyczne odruchy przejmują ich umysły. W przypadku zagrożenia dla mas człowieczeństwo traci znaczenie by ustąpić woli przetrwania, w każdy możliwy sposób.

Plan podroży jest dopracowany i obrazowo przedstawiony. Podoba mi się akcja, która się pojawia i że plan powieści, nie jest statyczny, a zahacza także o psychologiczną kwestię. Ogólnie jestem zachwycona całą opowieścią i klimatem jaki udało się stworzyć pisarce. Świetnie zbudowała koloryt postapo i pozwoliła czytelnikowi się w nim zanurzyć. Myślę, że gdyby nastąpiła jakaś katastrofa, świat mógłby tak wyglądać. Większość wątków jest zamkniętych i wyjaśnione jest co dzieję się z osobami, które w nich uczestniczą. Natomiast sam wątek akuszerki zostaje otwarty i będzie kontynuowany w kolejnych dwóch częściach.