Tak blisko recenzja

Drugą książką, na którą zdecydowałam się była autorstwa Tammary Webber - „Tak blisko”. Tu już nie było dzikich orgii, co druga strona, ale romans pomiędzy „typową” (w sensie: grzeczną, ułożoną dziewczyną z dobrego domu) amerykańską nastolatką a tajemniczym chłopakiem. W skrócie książka przedstawia się tak: główną bohaterkę rzuca jej chłopak, bo musi „poznać życie” (zaliczać inne panienki), ona się załamuje i nie chodzi na zajęcia przez co ma problem z zaliczeniem przedmiotu, poznaje innego chłopaka i zakochuje się w nim – koniec. Może pominęłam najciekawsze wątki z tej powieści, które czynią ją ponad przeciętną z tego gatunku, ale nie powiem przecież, że główną bohaterkę próbowano zgwałcić już na pierwszej stronie, co nie? Upss… Powiedziałam to.
Historia jest prosta i nieskompilowana, bo o nastoletniej miłości. Plusem tej powieści jest to, że nie ma tu żadnych Edwardów i innych nadprzyrodzonych istot; taka po prostu zwykła historia dla zwykłych ludzi. Powieść Webber naprawdę szybko się czyta – góra dwa popołudnia i książki nie ma, co ułatwia narracja pierwszoosobowa i przystępny język.
Gdybym miała wybrać, która z tych dwóch powieści bardziej mi się spodobała, to zdecydowanie postawiłabym na „Tak blisko”, które czytało mi się o wiele lepiej niż erotyk Fawkes. Te dwie powieści można wrzucić w jeden worek, bo mają trochę ze sobą wspólnego, jednak powieść Webber wypada znacznie lepiej niż erotyk „Na każde jego żądanie”. Dlaczego? Hmm… Dobre pytanie! Może dlatego, że historia w książce Webber jest bardziej realna i lepiej napisana niż erotyk Fawkes, w którym najważniejsze były chyba nudne opisy seksu.
Reasumując, z dwojga złego, gdybym miała komuś polecić coś lekkiego do czytania z tego worka romansów to byłoby to jednak „Tak blisko” T. Webber. „Na każde jego żądanie” to już bym raczej proponowała osobom, które poszukują wrażeń i nie są zbyt „wybredne”.