Zapomniana dziewczyna recenzja

"Zapomniana dziewczyna" to kontynuacja "Układanki", chociaż można tę książkę czytać bez znajomości pierwszej części, lecz dobrze zrobiłam czytając jednak od początku, gdyż dużo bardziej mogłam zrozumieć zachowanie głównej bohaterki, czyli agentki Andrei Oliver.
Kryminały i thrillery to ostatnio jedne z moich ulubionych gatunków literackich. Nie potrafię się oprzeć przed wzięciem ich w swoje ręce. Nie znałam tej autorki, lecz postanowiłam dać jej szansę i okazało się, że bardzo dobrze zrobiłam.
"Zapomniana dziewczyna" to taki rodzaj książki, który bardzo trudno odłożyć na później. Fabuła jest tak wciągająca, że chce się jak najszybciej poznać jej zakończenie. Bardzo dobrze nakreślone postacie są realistyczne, można wczuć się w ich role. Autorka prowadzi opowieść dwutorowo, w dwóch płaszczyznach czasowych. Rok 1982 to losy Emily, jej przyjaciół i rodziny; czasy teraźniejsze związane są z Andreą, która nawet nie podejrzewała, że ich losy mogłyby być ze sobą powiązane. Tak prowadzona fabuła pozwala na dokładniejsze poznanie bohaterek.
Poznajemy Emily, która wbrew rodzicom a także wielu innych osób, mimo wszystko wybiera się na bal maturalny. Tak naprawdę to istnieje powód, dla którego nie powinna się tam wybierać, lecz dziewczyna nie chce odpuścić. Niestety, swoje wyjście na ten bal przypłaca śmiercią. Zostaje brutalnie zamordowana. Kto mógł tak potraktować młodą dziewczynę?
Mija czterdzieści lat, Andrea Oliver jest agentką i pod przykrywką zapewnienia ochrony dla sędzi, która otrzymuje listy grożące jej śmiercią, ma prowadzić potajemnie śledztwo w sprawie znalezienia zabójcy Emily. Nie będzie to łatwe zadanie. Dawni znajomi zamordowanej dziewczyny oraz jej rodzice uparcie milczą lub nie mówią całej prawdy i odcinają się od przeszłości. Rozmowy, które Andrea prowadzi z mieszkańcami nie wyjaśniają niczego. Zależności małomiasteczkowej społeczności wyraźnie są tu pokazane i autorka tworzy właśnie klimat charakterystyczny dla małych miejscowości.

Jednak często wystarczy jakiś mały, niepozorny impuls, żeby wszystkie starannie skrywane sekrety rozsypały się jak przysłowiowy domek z kart. Tak jest i w tym przypadku. Jedna po drugiej tajemnica wychodzi na światło dzienne i powoli Andrea zaczyna odkrywać powiązania teraźniejszości ze sprawą zabójstwa sprzed czterdziestu lat. Andrea ma nadzieję, że jest szansa na wykrycie zabójcy. Ma nawet kilku podejrzanych. Lecz sama Andrea nie jest zbyt bezpieczna, zdaje sobie z tego sprawę, że morderca może powtórzyć swój czyn, gdy znajdzie się zbyt blisko prawdy...

Mimo tego, że akcja tej książki nie toczy się zbyt szybko, to jednak czyta się ją bardzo szybko. Stopniowo budowane napięcie wyzwala coraz większe napięcie i skłania do refleksji nad tym, że życie nie jest takie łatwe, proste i przyjemne. Wszyscy popełniamy te same błędy, często jesteśmy zaślepieni, działamy zbyt emocjonalnie lub zbyt spontanicznie a później często musimy za to zapłacić i to nawet najwyższą cenę.

Polecam zdecydowanie, a ja czekam na część następną, bo sądząc z zakończenia to taka będzie.