Dom na wyrębach recenzja

"Dom na Wyrębach" to debiutancka powieść Stefana Dardy. Punktem wyjścia do jej napisania była opowiedziana autorowi przez Mariana Łubkowskiego pewna historia. Początkowo "Dom na Wyrębach" miał być opowiadaniem, jednak w miarę pisania tak się to dzieło rozrastało, że ostatecznie powstała z tego książka.

Akcja powieści rozgrywa się w latach 1995 - 1996. Poznajemy Marka Leśniewskiego, doktora prawa. Przez chwilę słabości zawaliło się zarówno jego życie rodzinne, jak i zawodowe. Chcąc zostawić przeszłość za sobą, zdecydował się opuścić Wrocław i przenieść na przysiółek zwany Wyrębami, położony niedaleko Kostrzewa na Pojezierzu Łęczyńsko - Włodawskim. Osiadł w domu wymagającym remontu, za sąsiedztwo mając człowieka, na temat którego po okolicy krążą liczne plotki, oraz gęsty, ciemny i mroczny las. Początkowo życie w nowym miejscu toczy się spokojnie, a Marek cieszy się pięknem otaczającej go przyrody. Ale do czasu... Któregoś dnia po powrocie do domu Leśniewski zauważa poprzestawiane rzeczy w jednym z pokojów, mimo że wszystkie okna i drzwi były porządnie pozamykane na czas jego nieobecności i z całą pewnością nikt nie mógł się dostać do wewnątrz nie pozostawiając po sobie śladów włamania. Z upływem czasu wydarza się coraz więcej rzeczy nie dających się racjonalnie wytłumaczyć. Marek zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że oprócz niego i dziwnego sąsiada w Wyrębach mieszka ktoś jeszcze, albo coś... co nie zamierza pozostawić go w spokoju...

Bardzo lubię literaturę grozy, dlatego też nie rozumiem, jak to się stało, że do tej pory w moje ręce nie trafiło debiutanckie dzieło Stefana Dardy, które jakby nie patrzeć pojawiło się na naszym rynku już ładnych parę lat temu. W przeciągu kolejnych lat ukazały się trzy następne jego powieści wchodzące w skład cyklu "Czarny Wygon" ("Słoneczna dolina", "Starzyzna" i "Bisy"), a ja nadal zaczytywałam się w książkach innych autorów pozostawiając sobie dzieła Dardy na bliżej nieokreśloną przyszłość. Niedawno jedna osoba dość mocno przekonywała mnie, że warto poświęcić czas naszemu rodzimemu autorowi. Tak uparcie to argumentowała, że w końcu uległam. "Dom na Wyrębach" nareszcie doczekał się łaski z mojej strony. Po skończonej lekturze zaczęłam zastanawiać się, dlaczego tak długo zwlekałam z sięgnięciem po tę powieść?

Książka od samego początku wciągnęła mnie tak bardzo, że nie byłam w stanie oderwać się od niej na dłużej. A kiedy z jakichś powodów musiałam zająć się czymś innym niż czytanie, z utęsknieniem spoglądałam w jej kierunku. "Dom na Wyrębach" ma bowiem w sobie to "coś". Jest bardzo klimatyczny i mroczny. Uczucie grozy towarzyszyło mi praktycznie nieprzerwanie podczas lektury. Z wypiekami na twarzy śledziłam losy głównego bohatera starającego się stawić czoła czemuś przerażającemu, nie dającemu się w prosty i racjonalny sposób wyjaśnić bez obawy o to, że ktoś posądzi nas o utratę zdrowych zmysłów i popadnięcie w obłęd. Spodobało mi się to, że Stefan Darda sięgnął do rodzimych wierzeń ludowych i sprawnie wplótł je w historię swojego bohatera. Na naszym rynku za dużo jest książek, w których mamy do czynienia z wampirami, wilkołakami, zombie i innymi dziwacznymi stworami. Wielu pisarzy zapomina o tym, że również w naszej kulturze mamy podania o istotach, które mogą stanowić temat na nie jeden horror. Na całe szczęście Darda zrobił z nich użytek i wyszło mu to na dobre.

Jeśli macie ochotę na nietuzinkową historię, pełną mroku, grozy, przyprawiającą o gęsią skórkę podczas lektury, to czym prędzej sięgnijcie po dzieło Stefana Dardy "Dom na Wyrębach". Dostarczy Wam ono mnóstwa emocji i sprawi, że być może zaczniecie miewać koszmary, tak bardzo sugestywna jest to powieść. To idealna propozycja dla tych, którzy lubią poczuć strach i stawić czoła nie dającym się wyjaśnić w prosty sposób zjawiskom.

Moja ocena: 5/6