Na szlaku szczęścia recenzja

„Chris idzie po to, żeby sprawdzić swoje możliwości, ale pierwsi pielgrzymi wędrowali w poszukiwaniu Boga, przebaczenia albo po to, żeby wyrazić wdzięczność. W dzisiejszych czasach, jeśli pielgrzym chce otrzymać compostela – dokument potwierdzający ukończenie pielgrzymki – to powinien mu przyświecać duchowy cel, jednak jego definicja pozostaje nieokreślona, bo nie istnieje jeden uniwersalny sposób, aby osiągnąć oświecenie, odpokutować winy albo otrząsnąć się z żałoby”.

Jakże inna to opowieść od „Trzeciego bieguna” Marka Kamińskiego. „Na szlaku szczęścia” to historia zmagań na pielgrzymkowym szlaku Camino de Santiago. Zmagań z samym sobą, z myślami, z przeszłością, z fizyczną niemocą. Dwoje głównych bohaterów, Zoe i Martin, trafiają do Francji i stamtąd wyruszają na francuski szlak. Oboje mają za sobą ciężkie życiowe chwile, podczas wędrówki szukają odpowiedzi „co dalej?”, zrozumienia „co się wydarzyło?” i ostatecznego pogodzenia z losem. Mimo, że wyruszają osobno, na trasie bardzo często ich drogi się przecinają a ich uczucia względem siebie zmieniają się. Każde z nich ma swój własny ciężar na plecach, oprócz tego fizycznego. Podczas pielgrzymki zaczynają rozumieć głębszy sens wydarzeń w ich życiach i co nie jest zaskoczeniem, pomagają sobie nawzajem poradzić z przykrymi sytuacjami. „Pewnego dnia, kiedy już to się skończy … Kiedy się pozbieram... Teraz jest po prostu niewłaściwa pora. Może także dla ciebie. Może powinieneś rozliczyć się z przeszłością, zanim zrobisz krok naprzód”. Tym sposobem zbliżają się do siebie, co na początku powieści nie było takie oczywiste. Ponadto na szlaku spotykają mnóstwo innych pielgrzymów, którzy z różnych pobudek podążają do Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Ciepła, przyjemna książka, napisana przez parę pisarzy, która opowiada o znanej na całym świecie Drodze Św. Jakuba. Książka o przyjaźni, miłości i trudach nie tylko fizycznych, na drodze do zrozumienia sensu życia. Nie jest to przewodnik, jak piszą sami autorzy, ale pozwala odrobinę poznać smak tej pielgrzymki, którą nieustannie przebywają tysiące osób. Polecam nie tylko tym, którzy mają w planach Camino.