Szklany Las recenzja

Cynthia Swanson "Szklany Las".

Historia dwóch rodzin. Mężczyzn Henrego i Paula - braci, bardzo ze sobą związanych. A także Angie - żony Paula, Sylji żony Henrego I Ruby - córki Sylji i Henrego. 

Historia to przeszłość i teraźniejszość. 

Ruby informuje swoją ciotkę Angie i wujka Paula O tragedii, która ją spotkała... jej ojciec popełnił samobójstwo, matka odeszła od nich, zostawiając list. Paul z żoną i synkiem ruszają do Stonekill, udzielić wsparcia Ruby i znaleźć odpowiednie rozwiązanie całej tej sytuacji.

W tej powieści nic nie jest proste. Nic nie jest przewidywalne. Wręcz przeciwnie. Tajemnica goni tajemnicę. Czuć dreszczyk emocji i wyczekiwania. Ogromny plus to opis historii Sylji. Przeszłość i teraźniejszość  przeplatają się, co sprawia, że czyta się z zapartym tchem.

Zaskoczyła mnie historia. Zaskoczyły mnie losy tych dwóch rodzin. Otworzyły się oczy, bo nic, co mogło wyglądać na autentyczne, nie było takie. Życia pełne kłamstw, obłudy, fałszu, gry emocjonalnej. 

Książka na plus. I to dość duży plus. Czytało się szybko, płynnie. Nie nudziło, trzymało w napięciu. Rozpalało ciekawość, co tam tak naprawdę się wydarzyło. A wydarzyło się sporo...

Czasem nawet najbliżsi potrafią udawać. Ale zawsze, prędzej czy później, prawda wychodzi na jaw...

Książkę polecam.