Szepty gwiazd recenzja

Anna Łajkowska "Szepty Gwiazd".

Świąteczna opowieść o życiu kilku rodzin. O przygotowaniach do Świąt, ogółem o życiu, przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Historie o zmaganiach z losem, czasem niesprawiedliwym. 

Moje pierwsze spotkanie z autorką. Czy udane? Hmm, nie do końca w sumie. Po pierwsze zraziła mnie ogólna forma. Czasami było to zagmatwane do tego stopnia, iż nie wiedziałam o którym bohaterze czytam. Po drugie zabrakło mi magii świątecznej. Tej prawdziwej. Po trzecie... jak zwykle to bywa, w takich książkach jest miłość, przyjaźń i zdrada. W tej zdrada była na porządku dziennym. Raziło w oczy. Zwłaszcza historia Jacka, Agaty i Joanny. 

Z plusów: czytało się dość szybko, w miarę przyjemnie. Można było znaleźć i jakiś morał. Szepty Gwiazd to prosta opowieść, taka na jeden wieczór (teorytycznie). Można na chwilę zapomnieć o swoich problemach lub utożsamiać się z niektórymi z bohaterów. 

Podsumowując. Nie było źle ale i dobrze też nie. Przynajmniej dla mnie. Oczekiwałam czegoś więcej. Pomimo, iż trafiałam wcześniej na bardziej denne i nudne książki, w tej ewidentnie mi czegoś zabrakło. Czegoś, co dałoby efekt WOW. Nie tylko ze względu na fakt, że to powieść świąteczna. Ale przede wszystkim mogłaby dać więcej do myślenia. Taki czas na przemyślenia, gdzie przynajmniej ja osobiście mam w listopadzie. 

Pomimo wszystko, nie zrażam się do końca. Jeśli ktoś chce, to polecam na wieczór pod kocem. Tak dla wydania własnej opinii.