Szeptacz recenzja

Zachęcona ogromną akcją marketingową "Szeptacza" sięgnęłam po nią z lekką obawą czy się znowu nie natnę. "Szeptacz" był wszędzie na ig, fb, na przystankach. Człowiek bał się otworzyć lodówkę ;-)... "Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę, szeptać zacznie ktoś wieczorem. Jeśli na dwór wyjdziesz sam, złego pana spotkasz tam. Jeśli okno uchylisz choć trochę, pukanie w szybę usłyszysz przed zmrokiem. Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, pan Szeptacz na pewno odwiedzi Cię." wydawałoby się że to niewinna dziecięca rymowanka jakich wiele. Pozory jednak mylą. W małym miasteczku Featherbank 20 lat temu zostało zamordowanych pięciu chłopców, morderca został skazany i odsiaduje wyrok. I właśnie do tego miasteczka po nagłej śmierci żony sprowadza się Tom Kennedy ze swoim synem Jakem. Tom martwi się o syna. Chłopiec dziwnie się zachowuje, rozmawia z wymyślonymi przyjaciółmi. Przeprowadzka miała być nowym początkiem, czymś co pomoże uporać się ze śmiercią matki i żony. Niestety nasiliła tylko dziwne zachowania dziecka. Któregoś dnia dochodzi do zniknięcia siedmioletniego Neila Spencer. Zakrojone na szeroką skale poszukiwania nie dają żadnego rezultatu. Podobno chłopiec wieczorem przed zaginięciem słyszał szepty za oknem, podobno okoliczności jego zaginięcia są bardzo podobne do tych zaginięć z przed 20 lat, podobno ... Czyżby koszmar powracał? Książka podobała mi się. Nie zawiodłam się i moje obawy tym razem były niepotrzebne. Dodatkowo duży plus za świetną okładkę. Z czystym sumieniem polecam tę książkę