Szczęście smakuje truskawkami recenzja

''Szczęście smakuje truskawkami'' to opowieść o młodej dziewczynce i dorosłej kobiecie. Obie mają problemy, te duże i te małe, ale czy będą w stanie się z nimi uporać? Czy wystarczy im na to siły?
Może naprawdę poczują smak truskawek...
Trzynastoletnia Ewa dorasta wraz z dziadkami i ciotką. Żyje marzeniami, o powrocie matki, która zabierze ją ze sobą. W domu nikt jej nie rozumie, ciągłe krzyki i upokorzenia sprawiają, ze Ewa nie czuje się swobodnie w domu, brak miłości ze strony rodziny zaczyna ją przytłaczać.
Książka posiada dwóch narratorów, drugim z nich jest Agnieszka.
Trzydziestolatka, która wraz z mężem mieszka w małym miasteczku, od kilku lat choruje na depresję, ma za sobą kilka nieudanych prób samobójczych.
Pewnego dnia obie się spotkają,ale czy będą potrafiły sobie pomóc?

''Szczęście smakuje truskawkami'' to dość specyficzna opowieść napisana oczami trzynastolatki i trzydziestolatki. Każda z nich miała własne marzenia, plany ale i problemy z którymi przyszło im się zmierzyć, aby darzyć do lepszego życia, którego tak mocno pragnęły.

Bardzo rozbawiła mnie mnie część napisana oczami małej Ewy. Autorka świetnie wcieliła się w osobę małej dziewczynki. Muszę przyznać, że efekt był niesamowity. Zabawne fragmenty wywoływały uśmiech na twarzy.
Natomiast dużo bardziej poważniejsza była część o Agnieszce, problemy dziecka a dorosłej osoby diametralnie się od siebie różnią, ale daje to możliwość porównania oby sytuacji. Dlatego myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie, ten starszy ale i młodszy.
Książka została napisana w optymistycznym stylu, czytając kibicowałam z całych sił, aby bohaterki zyskały to czego naprawdę oczekują- spokoju ducha.