Szczątki recenzja

W zakładzie produkującym karmę dla zwierząt jeden z pracowników odkrywa ludzkie oko, pływające w beczce z odpadami. Przed śledczymi stoi nielada wyzwanie, gdyż początkowo ciężko zidentyfikować ofiarę, a śladów praktycznie brak. Dodatkowo komisarz prowadzący sprawę musi borykać się z osobistymi problemami. Kto w tak brutalny sposób pozbawił życia drugiego człowieka? Co nim kierowało?

To już 5 książka Krzysztofa Jóźwika, którą miałam przyjemność przeczytać. Poraz kolejny autor udowodnił, że jest naprawdę świetny w tym co robi. Już na samym początku dostajemy od niego sporą dawkę mocnych wrażeń. Dobrze, że nie mogę się określić mianem "wrażliwca literackiego", gdyż ciacho, które przy okazji zajadałam, na pewno nie utrzymałoby swojej ustalonej pozycji 😂 Styl pisarza niezmiennie pozostał plastyczny oraz obrazowy, choć tym razem skupił się bardziej na działaniach policji, a nie osobie mordercy. Niemniej bohaterowie przez niego wykreowani są dopracowani szczegółowo, również pod względem psychologicznym. Mimo, że nie wszystkie postaci wzbudzają pozytywne odczucia, ich obecność była jak najmocniej przemyślana i uzasadniona. Podziwiam Kalinowskiego za ten jego wewnętrzny spokój, ponieważ ja sama wielokrotnie miałam ochotę, mówiąc kolokwialnie, zdzielić Ziębę po pysku 😂

Pozycja wzbudza w czytelniku cały szereg różnorodnych emocji. Intryga stworzona przez pisarza pochłania odbiorcę niczym gąbka wodę, a wszystkie zwroty akcji wprowadzają niezłe zamieszanie w umyśle wyżej wymienionego. To prawdziwy rollercoster, w którym czułam się wiele razy i to bardzo skutecznie wodzona za nos. Wszelkie moje domysły w końcowym rozrachunku okazały się błędne, za co Krzysztofowi Jóźwikowi należą się wielkie wyrazy uznania, bo wyprowadzić w pole takiego kryminałoholika jak ja, to prawdziwa sztuka 😉 Zakończenie sprawiło, że kopara mi po prostu opadła z wrażenia, a fabuła jeszcze długo będzie mi krążyć po głowie - zwłaszcza gdy będę karmiła swojego psa - zapewne do następnego tomu. A propos... Nieładnie tak zostawiać czytelnika w niewiedzy oraz bezwzględnym oczekiwaniu na dalszy rozwój wydarzeń 😉