Więźniowie Szarości recenzja



"Więźniowie szarości" to powieść młodzieżowa z elementami fantastyki i thrillera. Książka miałam okazję przeczytać w ramach BT u @ayla_blac której bardzo dziękuję😘❤

"Witamy w Czterech Ścieżkach. Nikt by tu nie został, gdyby miał wybór."

Po śmierci siostry, Violet, przyjeżdża z matką do jej rodzinnej miejscowości - Cztery Ścieżki. Jest to małe miasteczko położone w lesie, a jego jednym z założycieli był przodek Violet. Nazwa miasta pochodzi od czwórki założycieli, którzy by chronić ludzi umieścili Bestię w alternatywnej rzeczywistości zwanej Starością. Violet jest pogrążona w żałobie i nie ma wsparcia w matce do tego ujawniają się w niej tajemnicze moce. Dziewczyna musi znaleźć sposób na posługiwanie się nimi, w czym starają się jej pomóc inni potomkowie założycieli. Do tego w misteczu dochodzi do morderstw, a Bestia z Szarości rośnie w siłę. Czy Violet może ufać nowym znajomym? Jakie tajemnice wyjdą na jaw? Czy uda się powstrzymać Bestię?

"Każdy zasługuje na szansę opowiedzenia swojej historii wtedy, kiedy będzie gotów, a nie wtedy, gdy ktoś go do tego zmusza."

Bohaterowie są prawdziwi i nietuzinkowi. Nie ma w nich sztuczności ponieważ mają i wady i zalety. Jest w nich niepewność. Jedyną postacią, która była mi obojętna była Violet. Dziewczyna jest nudna i bezpostaciowa. Ginie na tle innych bohaterów, których charaktery są wyraziste i ciekawe. Violet jest po prostu nijaka. Po głównej bohaterce oczekiwałam bym czegoś więcej. Wydaje mi się, że autorka niedokońca miała pomysł na tą postać i przez to jest niedopracowana. Mimo to książkę czyta się szybko i bardzo dobrze. Akcja toczy się w równym tempie ale i trzyma w napięciu. Co ważne, nie ma tu zbędnych opisów. Utrzymana jest w klimacie mroku i tajemnicy. Pomysł na tą powieść ciekawy, a wykonanie również niczego sobie. Szarość i rzeczywistość przeplatają się wzajemnie przez co czytelnik cały czas odczuwa niepewność i niepokój.

"Spuścił głowę. Teraz widziała, kogo naprawdę ma przed sobą. Króla bez korony, smutnego chłopca bawiącego się w kogoś, kim nigdy nie będzie w prawdziwym życiu."

"Więźniowie szarości" to pozycja idealnie w moim guście. Z całą pewnością sięgnę po kolejny tom tej intrygującej książki.

"Ludzie czasem ranią się nawzajem, choć wcale nie są potworami. Potrafią też się kochać, nie będąc świętymi."