Klątwa wiecznego tułacza recenzja

Magda Knedler zdobyła moje uznanie już dawno. Uwielbiam ją za szacunek do czytelnika, za to, że pisze o sprawach trudnych w sposób trafiający do każdego, za ogrom pracy wkładany w każdą kolejną książkę, za jej olbrzymią wiedzę i za sposób dzielenia się tą wiedzą z czytelnikiem.
Seria Ocean Odrzuconych jest tego potwierdzeniem.
Pierwszy tom w moim odczuciu był nieco słabszy, ale to tylko dlatego, że pisany z perspektywy młodziutkiej Charlotte, a więc nieco infantylny, czasami troszkę denerwujący. Wiem, że to tylko moje czepialstwo, bowiem nikt nie oczekuje od szesnastolatki pisania pamiętnika z zachowaniem reguł literackich i skomplikowanego słownictwa. Bo tak właśnie są napisane oba tomy - w formoe pamiętnika, który Charlotte zaczyna pisać w wieku lar szesnastu. Podoba mi się, że razem z główną bohaterką dojrzewamy, przechodzimy i przeżywamy okrucieństwa pierwszej i drugiej wojny światowej, poznajemy jej ukochany Wiedeń, poznajemy jej pracę, rodzinę, przyjaciół. Zostajemy przedstawieni Feudowi, Piłsudskiemu, Coco Chanel i innym sławnym postaciom, którzy przewijaja się przez życie Charlotte i jej rodziny. Razem poznajemy smak pierwszej miłości, razem cierpimy, kiedy tę miłość tracimy. Jesteśmy w centrum zawieruchy wojennej, razem staramy się przetrwać, przeżyć. Razem się cieszymy i razem płaczemy.
Ja byłam w tej książce, ja to wszystko widziałam i współodczuwałam razem z Lotte.
Wielki szacunek dla Pani Magdaleny.
Bardzo, bardzo polecam.