Błękitna nadzieja recenzja

Lubię książki młodzieżowe, nawet bardziej niż kiedy byłam nastolatką. Jakiś czas temu przeczytałam dwie części trylogii S.C. Ranson („Błękitna miłość” i „Błękitna magia”). Dziś nadszedł czas na ostatni tom, czyli „Błękitną nadzieję”. Muszę przyznać, że byłam ciekawa jak autorka poprowadzi akcję i w jakim kierunku zmierza cała opowieść. Czy efekt końcowy był wart czekania? O tym za chwilkę:).

Nie zamierzam zbyt dużo zdradzać z treści, aby nie Dla przypomnienia tylko wspomnę, że bohaterką jest nastoletnia Alexa, która wiodła nudne i szare życie. Wszystko się natomiast zmienia kiedy poznaje Calluma, chłopaka zawieszonego między życiem a śmiercią, w którym się zakochuje. Od tej pory razem pokonują różnorodne przeszkody na drodze do ich szczęścia, walczą o bycie ze sobą, choć raz jest im łatwiej, raz trudniej. W trzeciej, ostatniej części trylogii Alexa odkrywa skuteczny sposób na bycie z ukochanym i wyrwanie go z niekończącego się koszmaru, na jaki został skazany. Ktoś wie, jak ściągnąć go do świata żywych, ale nie chce zdradzić tego sekretu. Co się jeszcze wydarzy? Czy zakochanym będzie dane być ze sobą?

Jest to ostatnia część, na którą czekałam z utęsknieniem. Czy spełniała pokładane w niej nadzieje? Owszem:). Muszę przyznać, że czytanie sprawiło mi sporo przyjemności. Nie zmienia to faktu, że jest to literatura młodzieżowa z gatunku paranormal romance. Mimo to, autorka potrafiła wciągnąć mnie w romantyczną opowieść rozgrywającą się na granicy świata żywych i umarłych. Sporo tu tajemniczości, zaskakujących sytuacji, silnych emocji i wartkiej akcji. Napięcie i rozliczne uczucia związane z rozwikłaniem zagadki udzielą się czytelnikom, którzy z pewnością nie będą się nudzić. Główni bohaterowie są nakreśleni z polotem, barwnie i bardzo realistycznie, więc łatwo mi było zżyć się z nimi i przeżywać ich rozterki i wewnętrzne dylematy. Język jest prosty, styl lekki a całość pochłania się z niebywałą szybkością. A zakończenie? No cóż... Mocno emocjonujące i bardzo poruszające!

„Błękitna nadzieja” to świetne zwieńczenie trylogii o prawdziwej miłości, trudnych decyzjach, walce o własne szczęście. Polecam serdecznie, zwłaszcza jeżeli macie ochotę na nastrojową, ciepłą opowieść ze szczyptą magii i tajemniczości.

Moja ocena: 5/6