Krucjata recenzja

Witajcie w świecie aniołów i demonów.

Sharleen w ramach kary została skazana na krucjatę- za zbrodnie, których nie popełniła. Postanawia za wszelką cenę udowodnić swoją niewinność i dowiedzieć się jaki cel mieli w tym władający Edu Tiar archaniołowie. Wyrusza na polowanie na potwory, a wraz z nią udają się jej przyjaciele.

Aeron jest jednym z następców tronu Króla Demonów. By przejąć władzę musi stanąć do walki na śmierć i życie ze swoim rodzeństwem. Sądzi, że to właśnie on jest w stanie uratować królestwo.

Co może łączyć tak odmienne od siebie postaci?

Świat przedstawiony przez autorkę jest niesamowicie rozbudowany, a przy tym dokładnie opisany i wszystko trzyma się tak zwanej kupy, jest idealnie wyważone. Opisy wszystkich potworów są świetne, mocno szczegółowe, dziwne, a czasami nawet wzbudzające odrazę i obrzydzenie. Nie brakuje tutaj brutalności.

Narracja prowadzona jest przez wielu bohaterów, głównie przez Sharleen i Aerona, co dodawało dynamiki. Rozdziały napisane z ich perspektywy czytało mi się bardzo dobrze, dosłownie pochłaniałam je w mgnieniu oka. Niestety nie przepadam za Mainardem i ciężej czytało mi się jego wizję.

Podoba mi się, że historia nie jest schematyczna- świat aniołów wcale nie jest taki dobry i idealny, a demony nie są takim złem wcielonym.

Zakończenie nadchodzi zbyt szybko i aż chce się od razu sięgnąć po kolejny tom. Mam nadzieję, że nie będziemy musieli na niego długo czekać. Przyznam szczerze, że po skończeniu “Krucjaty” miałam kaca czytelniczego, to było tak dobre. Cały dzień rozważałam jak potoczą się losy bohaterów.

Jest to niezła cegiełka, bo ma niemal 800 stron, ale cały czas coś się dzieje, a z każdym kolejnym rozdziałem ciekawość rośnie i po prostu nie da się odłożyć książki. Dodatkowym atutem jest fakt iż postacie pierwszo- jak i drugoplanowe są dobrze wykreowane, nie ma wrażenia że są płaskie i kartonowe. Zaciekawił mnie wątek mistycznych kłów bestii i starej przepowiedni- mam nadzieję, że w następnych tomach dowiemy się o nich coś więcej.

Kolejnym plusem jest dodatek na samym końcu książki, gdzie są opisane wszystkie postaci oraz bestie, co sprawia, że czytelnik mniej się gubi w tym zawiłym świecie.
Uwielbiam też wątek kotków jako współtowarzyszy gromowładnych, było to urocze.

Podsumowując, “Krucjata” to idealna pozycja dla fanów fantasy, którzy lubią rozbudowany świat, wielowątkowość i motyw slow burn. Cieszę się, że miałam możliwość zapoznania się z tą historią. Warto po nią sięgnąć, bo naprawdę jest perełką na rynku polskiej fantastyki.