Pocałunek szpiega recenzja

Sage dowiodła wszystkim swojej wartości. Teraz powinna się cieszyć z nowej funkcji i żyć spokojnie przy boku ukochanego. Jednak gdy Alex otrzymuje zadanie, by wyszkolić nowy oddział, wszystko się komplikuje. Czy chodzi tylko o to? Dziewczyna musi po raz kolejny wziąć sprawy w swoje ręce i dowiedzieć się prawdy, nawet najgorszej. Wyrusza wraz z nowym oddziałem i dowiaduje się, że królestwo jest blisko kolejnej, wielkiej wojny. Czy da się temu zapobiec? Co odkryje Sage? Czy uczucie tej dwójki przetrwa taką próbę?

Po skończeniu pierwszego tomu sądziłam, że na tym ona mogła się zamknąć. Teraz po zapoznaniu się z tą częścią, uważam że kontynuacja była konieczna! Wszystko nabrało rozpędu i nie było chwili na wytchnienie! Historia postawiła nowe pytania i pokazała, że autorka ma świetny pomysł na fabułę i nie powiedziała jeszcze ostatniego zdania. Od samego początku coś się dzieje. Akcji jest w niej co niemiara i co chwila dzieje się się niespodziewanego. Przyjaciele stają się wrogami, a byli przeciwnicy zmieniają strony. Pojawiają się nowe intrygi, a stare dalej dokuczają bohaterom.

Postacie również przeszły pewną zmianę. Alex wcześniej skupiał się tylko na swoim celu, nie interesowali go zbytnio inni (chyba że najbliżsi). Teraz musi podjąć decyzję wobec kogo ma być lojalny. /nie zawsze podczas lektury pałałam do niego sympatią, bo jego podejście było czasami katastrofalne. Nie potrafiłam zrozumieć jego postępowania, a konsekwencje tego, przyprawiały mnie o ból głowy. Sage dalej jest twardą i zaradną babką, ale miłość czasami ją oślepia. Cieszę się, że autorka nie sprawiła, że stała się ciepłą kluską, tylko dalej umiejętnie podchodziła do swoich zadań.

Książkę czytało mi się całkiem nieźle. Może nie pochłonęłam jej tak szybko jak pierwszą część, ale nie było najgorzej. Cieszyłam się niezmiernie, gdy autorka zgrabnie przypominała podczas lektury wydarzenia z poprzedniego tomu, bo jednak trochę mi się zapomniało. To zdecydowanie na plus dla tej książki!

Podsumowując, Pocałunek szpiega to świetna kontynuacja. Na szczęście nie dopadł go “syndrom drugiego tomu”. Dlatego jeśli czytaliście Pocałunek zdrajcy to koniecznie sięgnijcie po kolejną część. Niesamowity klimat, tajemnice i intrygi dalej zostały zachowane, także czytanie jej to czysta przyjemność.