Światło nad ciemnościami recenzja

Poruszyła mnie ta historia, oj, poruszyła.
Akcja powieści toczy się podczas Wielkiej Wojny i inspirowana jest prawdziwy wydarzeniami.
Choć główni bohaterzy to postacie fikcyjne autorowi udało się tchnąć w nich życie, które czytelnik śledzi z nutą niepokoju i iskrą nadziei. To dramatyczni bohaterzy, ofiary bezsensownej wojny.
Autor splata losy bohaterów z prawdziwymi epizodami z historii. Przybliża czytelnikowi obraz okropieństw wojny (użycie broni chemicznej, głód) i opowiada o pierwszej na świecie placówce szkolącej psich przewodników i rewolucyjnym programie szkoleniowym doktora Stallinga.
Alan Hlad dokonuje niezwykłego wyboru bohaterów, są nimi obywatele Niemiec.
Anna Zeller, córka owdowiałego zegarmistrza, która pracuje w szpitalu wojskowym w Oldenbergu. Pewnego dnia w szpitalnym ogródku widzi lekarza spacerującego z niewidomym pacjentem w towarzystwie owczarka niemieckiego. Anna jest świadkiem jak pies instynktownie oprowadza pacjenta po przeszkodach na ścieżce.
Lekarz Gerhard Stalling postanawia otworzyć szkołę dla psów przewodników w Oldenbergu.
Anna pragnie zatrudnić się w tej placówce.
Na drodze Anny staje Max Benesch, oślepiony na froncie żołnierz o żydowskich korzeniach oraz Nia, poraniona suczka przywieziona do placówki.
Jest też Bruno, narzeczony Anny, który na zachodnim froncie współpracuje z profesorem Fritzem Haberem.
Fritz Haber to autentyczna postać, twórca pierwszych gazów bojowych. Po I wojnie światowej, o zgrozo, został uhonorowany Nagrodą Nobla z chemii. Dzięki tej nagrodzie Habera mógł kontynuować swoje prace, a w ich efekcie przyczynił się do wynalezienia m.in. cyklonu B.
W 1915 r. pod Ypres zostaje przeprowadzony przez armię niemiecką pierwszy atak z użyciem broni chemicznej. Wynikiem tego było tysiące zmarłych i okaleczonych żołnierzy po obu stronach konfliktu. Zwykle to młodzi chłopcy, wyrwani z domów by walczyć o swój kraj, ofiary bezdusznej polityki, beznadziejnego konfliktu, destrukcyjnej wojennej maszyny. Max Benesch, utalentowany muzyk i świetnie zapowiadający się kompozytor jest jednym z nich.
Drugim przerażającym aspektem tej wojny obrazowo opisanym przez autora był głód. Zima brukwiowa (1916/1917) to okres, kiedy głodowali zarówno żołnierze, jak i cywile. Jedzono prawie samą brukiew, i to ona była podstawowym składnikiem każdego posiłku.
Ważnym wątkiem tej historii jest pierwsza na świecie szkoła dla psów przewodników. Doktor Stalling założyciel i dyrektor zakładu trenował psy do współpracy z niewidomymi, niemieckimi kombatantami. W terapii zwracano ogromną uwagę, aby charakter człowieka i zwierzęcia były do siebie podobne. Ta relacja między człowiekiem i psem- terapeutą jest fenomenem w ujęciu psychologicznym.
Alan Hlad splata indywidualne historie rzucając światło na ten tragiczny okres. Jego bohaterzy są emocjonalnie uwikłani, stają przed trudnymi wyborami, które nierzadko zostały im narzucone.
"Światło nad ciemnościami" to pięknie opowiedziana historia, która może zachwycić niejednego czytelnika. Emocjonalna i przejmująca. Ogromnie polecam.