Między palcami a ciszą kolory jej duszy się kołyszą recenzja

Anna Lisowiec- (ur. 1971 r. w Górze) - to osoba, która kocha naturę. Interesuje ją wszystko, co piękne. Z tego też czerpie inspirację twórczą. Oprócz poezji pisze teksty piosenek, wierszowane bajeczki dla dzieci, prozę. Wydała tomiki poezji: "Życie jak pajęcza nić" (Rzeszów 2016), "Dla Ciebie wszystkie moje skarby" (Rzeszów 2017), "O czym szepczą motyle" (Rzeszów 2017). W 2018 roku wzięła udział w grupie poetyckiej "Peron Literacki antologia dla Kasi" wyd. KryWaj oraz "Peron Literacki antologia dla Ewy" wyd. KryWaj (2019).

Życiowe motto to: "Zastanów się dobrze, przed kim duszę swą otwierasz, zanim będzie za późno, zanim Cię sponiewiera."

Aleksandra Anna Sikorska (ur. 2011 r. w Górze) - to mała artystka malująca palcami, szyszkami, żołędziami lub zabawkami. Czasami wylewa farbę i delikatnie ją muska, a innym razem intensywnie nakłada godzinami kolejne warstwy. Jej dzieła bywają wynikiem kilku minut pracy, a czasami kilku tygodni lub miesięcy. Mają charakter abstrakcyjny i zachwycają swoją kolorystyką oraz kompozycją. Ola ma autyzm. Poprzez swoje prace komunikuje się ze światem. Jej obrazy to gra barw, słów, myśli i uczuć.

Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o Oli i jej terapii zapraszamy na bloga jej Mamy (http://annasikorska.blogspot.com) i jej profil facebookowy (@Aleksandra Anna Sikorska).

Bariery, jakie stawia przed dzieckiem niepełnosprawność, dla osób postronnych nie zawsze są zrozumiałe, a chore dziecko nie zawsze potrafi wyrazić swoje uczucia emocje i podstawowe potrzeby.

Ola komunikuje się ze światem za pomocą koloru, formy i różnorodnej faktury.

Obrazy w tym albumie odzwierciedlają jej duszę w różnych emocjonalnych stanach. Widać w nich emocje, które wpływają na nasze zmysły i odczucia, ale pozwalają również interpretować obrazy na swój własny sposób. Moje osobiste poczucie estetyki krzyczy, że są one genialne!!

Dopracowane w najdrobniejszym szczególe, barwne, niezwykle intrygujące. Ja jestem zachwycona.

Anna Lisowiec swymi pięknymi wierszami przedstawia nam Olę taką, jaką autorka widzi. Doskonale oddaje w słowach to, co Ola odczuwa na co dzień, ale również tłumaczy, na czym polega świat tej wyjątkowej dziewczynki.

Wiersze są bardzo różne, mają różną ilość wersów i zwrotek. Są bardziej lub mniej liryczne, ale w sumie nie o to tu chodzi. Niektóre z nich są formą zamkniętą inne zakończone pytaniem, zmusza to czytelnika do refleksji nad codziennością chorego dziecka. Wiersze są uzupełnieniem dla obrazów, ale razem stanowią przepiękną całość.

Nie spodziewałam się, że tak malutki tomik poezji o niestandardowym wymiarze bloku rysunkowego skradnie moje serce i wywoła tyle emocji. Ciągle chcę oglądać dzieła Oli i zatapiać się w słowach pani Anny.

Czy polecam?

Z całego serca.

Jako matka ciężko niepełnosprawnego dziecka doskonale rozumiem, z jak wieloma przeszkodami musi walczyć Ola i jej najbliżsi- dlatego też powstał ten album. Każda wpłata ze sprzedaży zostaje przekazana na leczenie i terapię Oli.

Pamiętajcie, dobro zawsze wraca!!