Kuchnia duchów recenzja

Jael McHenry w dzieciństwie bardzo dużo się przeprowadzała. Sama nazywa siebie utalentowanym i entuzjastycznie nastawionym kucharzem amatorem. „Kuchnia duchów” to debiutancka powieść autorki, w której zawarła swoją największą miłość – gotowanie.

Ginny po nagłej śmierci swoich rodziców, co raz więcej czasu spędza w kuchni gotując i piekąc. Jest to jej azyl i schronienie przed despotyczną siostrą Amandą i całą resztą krewnych. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ Ginny nie tylko jest nieśmiała, ale także zdiagnozowano u niej zespół Aspergera. Wszystko byłoby w miarę w porządku, gdyby nie fakt, że wspaniałe aromaty z jej kuchni ściągają również niespodziewanego gościa… ducha swojej babci, która ma dla niej ważne ostrzeżenie. Po tej wizycie dziewczyna odkrywa, że posiada niespotykany dar. Może przywołać każdego ducha, jeżeli tylko przyrządzi jego ulubioną potrawę. Ginny wie, iż nie powinna nikomu o nim mówić, ale widzi w tym także szanse na nowe życie oraz na rozwiązanie starej rodzinnej tajemnicy. Czy jej się uda? Sami koniecznie musicie poznać tą historię.

Zespół Aspergera zalicza się do zaburzeń rozwoju, które mieści się w spektrum autyzmu. Często mówi się wręcz, że jest to łagodna odmiana autyzmu. Aspergerowcy funkcjonują zupełnie normalnie, tak jak każdy z nas. Tylko ich zainteresowania są jednokierunkowe i właśnie w tej dziedzinie się ciągle dokształcają. W przypadku naszej bohaterki jest to zainteresowanie gotowaniem. Książka jest naprawdę wspaniała, nie tylko dlatego, że przybliża nam ludzi dotkniętych tym zaburzeniem, ale także wspaniałymi przepisami, które zostały umieszczone na początku każdego rozdziału. Warto wypróbować, szczególnie czekoladę i ciasteczka.

Pani McHenry wykorzystała w swojej powieści również elementy fantastyczne, dzięki czemu powstała ciepła i „aromatyczna” książka, która w delikatny sposób nakłania czytelników do głębszych przemyśleń nie tylko na temat życia, ale także nad tym, co rozumiemy pod pojęciem normalności.

Podsumowując. „Kuchnia duchów” to książka napisana bardzo prostym i barwnym językiem, który z duża precyzyjnością oddaje nawet zapachy gotowanych potraw. Powieść poruszy każdego, więc polecam ja każdemu. Naprawdę warto!