Ukochany nieśmiertelny recenzja

„Ukochany nieśmiertelny” jest pierwszą częścią nowej serii. Niestety w Polsce do tej pory nie ukazały się kolejne części tej serii.

Książkę zaczęłam czytać z wielką ciekawości, ponieważ autorka pisała o ludziach, którzy nieśmiertelność dziedziczyli wraz z genami swoich rodziców. Czytając opis pomyślałam, że wreszcie trafiłam na coś świeżego i ciekawego. Muszę przyznać, iż oczekiwałam po tej powieści wiele dobrego i niestety się przeliczyłam, ale zacznę może po kolei.

Główną bohaterką książki jest nieśmiertelna Nastasya, która pomimo swoich czterystu lat, nadal wygląda i zachowuje się jak rozwydrzona nastolatka. Poznajemy ją gdy wraz z przyjaciółmi jedzie na kolejną imprezę. Właśnie wtedy Nasty jest świadkiem jak jej najlepszy przyjaciel – Incy; okrutnie okalecza taksówkarza. Wtedy bohaterka uświadamia sobie, że musi zmienić swoje życie i uwolnić się od potworów przeszłości.

Jak już pisałam wcześniej, książka raczej nie zachwyca. Pomimo, że napisana jest prostym i zrozumiałym językiem, to jednak brakuje w niej jakiejkolwiek akcji. Czytając tę powieść wyłapałam może ze trzy – cztery momenty, które dość skutecznie przyciągają uwagę czytelnika. Jednak jest to niestety chwilowe, bo po nich akcja znowu staje się monotonna.

Cała treść „Ukochanego nieśmiertelnego” opiera się na wspomnieniach i refleksjach bohaterki na temat jej życia. Muszę stwierdzić, że autorka nie zaskakuje. Wszystko jest bardzo przewidywalne i od samego początku można się domyślić, kto kogo nie lubi i życzy mu źle.

Drażniąca jest momentalna przemiana bohaterki, która z dnia na dzień z buntowniczki zmienia się w osobę ciężko pracującą. Od razu dostosowuje się do reguł panujących w River’s Edge i każdą myśl o buncie od razu ucisza swoim sumieniem. Dla mnie taka sytuacja jest nierzeczywista i bardzo mało wiarygodna.

Po przeczytaniu tejże książki pozostaje spory niesmak i opór przed sięgnięciem po kolejne pozycje, które wyszły z pod pióra autorki.