Spellbreaker recenzja

"Na świecie były dwa rodzaje czarodziejów - ci, którzy tworzyli zaklęcia, i ci, którzy je łamali. Czarodzieje, zwani aspektorami, zapłacili królewski okup za zaklęcia, które wprowadzili w swoje ciała, co było kolejnym sposobem przynoszenia korzyści bogatym i pomijania albo lekceważenia biednych. Ale Bóg znalazł sposób, by przywrócić równowagę, był hojny dla drugiej strony - łamacze zaklęć rodzili się ze zdolnością do rozpraszania magii i nie kosztowało ich to ani grosza."

Nasza tytułowa bohaterka, czyli łamaczka zaklęć, działa w służbie biednych, którzy są wyzyskiwani przez tych 'bogatych', mających większe prawa. Elsie współpracuje z innymi magami, 'Kapturami', którzy wzięli ja z przytułku, gdy była dzieckiem. Lecz jako działaczka nielicencjonowana musi zachować wszelkie środki ostrożności, żeby nie zostać zdemaskowaną.

W Anglii głośno robi się o mordercy czarodziejów, który oprócz tego, że doposzcza się do przestępstw,.kradnie ich magiczne księgi. Władze są bezradne. Dlatego nasza bohaterka wkracza do akcji. Jednak zostaje przyłapana przez elitarnego maga, Bachusa Kelseya... I musi wejść z nim w pewien układ. Jak skończy się ta historia?

"Spellbreaker" to dosyć ciekawe połączenie wątku czarodziejskiego z kryminalnym i romansem w tle. Co mi się podobało to kreacja głównej bohaterki, jako silnej i odważnej kobiety, co w XIX wieku w zdominowanej przez mężczyzn Anglii stanowiło osobliwy przypadek. Fabuła obfitowała w ciekawe i zaskakujące zwroty akcji, przez co naprawdę szybko się ją czytało. Dobrze poprowadzona narracja pozwoliła czytelnikowi poznać bohaterów i wkroczyć w ich magiczny świat. Ich strona emocjonalna również nie została pominięta.
Zagadka kryminalna, w której rozwiązaniu uczestniczy Elsie, potęguje napięcie i ciekawość czytelnika a jej finał znajdziemy dopiero na ostatnich stronach i okaże się ona misternie zaplanowanym działaniem, które swoją kontynuację znajdzie zapewne w kolejnym tomie powieści. Książka polecam. Fani tego typu powieści będą na pewno zadowoleni.