Chłopiec z latawcem recenzja

"Chłopiec z latawcem" to piękna historia o uniwersalnych wartościach: przyjaźni, wierności, prawdzie. To co sprawia że jest to historia wyjątkowa i na długo zostaje w pamięci to fakt iż dzieje się w miejscu które współczesnym kojarzy się od od lat z wojną, terroryzmem i niebezpieczeństwem.
Afganistan bo o nim mowa jest jednym z bohaterów tej książki. Obserwujemy piękno tego miasta, jego bogactwo i różnorodność w latach 70-tych XX wieku a następnie upadek i skrajną nędze które pozostawiła po sobie interwencja rosyjska a następnie rządy talibów.
To opowieść o mieście którego już nie ma. O idyllicznym zakątku które żądza władzy zamieniła w ruinę. Opowieść niezwykle poruszająca i wiarygodna gdyż autor książki Khaled Hosseini w Afganistanie właśnie spędził swoje dzieciństwo. Dzieciństwo kolorowe, beztroskie które skończyło się po zamachu stanu.

Czytamy o tym egzotycznym zakątku świata gdzie granaty rosną na przydrożnych krzewach a przerwa wakacyjna jest w zimie gdy spadnie śnieg.
Czytamy o świecie wewnętrznie podzielonym gdzie płeć, pochodzenie, status społeczny już od urodzenia determinują to jak potoczy się życie.
Ale jest to też świat którym rządzą namiętności, rodzą się przyjaźnie a złe decyzje obciążają sumienie do końca życia.

Khaled Hosseini ukazuje czytelnikowi ten świat opowiadając historię przyjaźni dwóch chłopców Amira i Hasana, chłopców których pozornie wszystko dzieli: pochodzenie, wykształcenie, status materialny. Jednak więź między nimi jest niezwykle mocna do czasu konkursu puszczania latawców kiedy to Amir nie jest w stanie zareagować na krzywdę która spotyka jego towarzysza.
Strach i wyrzuty sumienia są początkiem końca przyjaźni która wydawała się niezniszczalna i odporna na zakręty losu.

"Chłopiec z Latawcem" porusza serca, zmusza czytelnika do refleksji a to bardzo sobie cenię w literaturze. Piękna to historia choć naznaczona smutkiem i cierpieniem które to towarzyszą nam jeszcze długo po skończeniu lektury. Dla takich perełek warto być molem książkowym. Polecam!