Anioły i demony recenzja

Jest to moja pierwsza powieść Browna , która zachęciła mnie do zapoznania się z kolejnymi . Mimo tego,że wokół jego książek jest tyle szumu , a ta leżała na mojej półce prawie rok w miarę niechętnie po nią sięgnełam, ale gdy już przekroczyłam próg życia Langdona nie mogłam się od niej oderwać.

Ciężko jest mi przytoczyć fabułę w kilku zdaniach, ale tak najbardziej ogólnie opowiada ona o Robercie Langdonie- historyku sztuki i specjalisty z zakresu symboli , znanemu pewnie większości z '' Kodu Leonarda da Vinci '', który jest kontynuacją tej powieści , który został wezwany do pomocy w CERN-ie , ponieważ zabito jednego z naukowców, po czym naznaczono go symbolem wymarłego bractwa i wykradziono antymaterię ,która może wywołać wielkie straty, więcej nie powiem , musicie przeczytać sami :D

Powiem szczerze ,że czytając ten twór Browna nie spodziewałam się tylu zwrotów akcji , zwłaszcza tych zapisanych na ostatnich stu stronach powieści . Autor nie daje czytelnikowi na żadnej ze stron się nudzić,buduje stopniowo napięcie i świetnie kreuje sylwetki bohaterów. Podczas obecnego czytania ''Kodu Leonarda'' znajduję wiele podobieństw,np w rozpoczęciu akcji ( ten sam motyw ze zdjęciem ) jednak mimo tych podobieństw warto zacząć czytanie tej trylogii właśnie od ''Aniołów i demonów''.


Na chwilę chciałabym się odnieść do ekranizacji książki , jeśli ją widzieliście zapewne zniechęciła was do jej przeczytania , ja przynajmniej gdybym najpierw ją obejrzała nigdy nie sięgnęłabym po tę powieść , jednak zapewniam was ,że ekranizacja, a książka to zupełnie dwa inne światy , ta pierwsza rzeczywistość niezbyt mnie do siebie zachęciła , druga zaś zabrała mnie do innego świata i pozwoliła mi się w niej całkowicie zatracić i wcielić się w osobę Roberta Langdona