Świadomość Wszechświata recenzja

Kolejna część cyklu pt. "Hologramowy świat", czyli "Świadomość Wszechświata" to refleksje samej autorki dotyczące świadomości, które inspirują czytelnika do pracy nad sobą i własnym pojmowaniem istoty świadomości. Prowokuje dialog wewnętrzny z samym sobą, czy aby na pewno nasze „ja” działa poprawnie. Autorka odważnie stawia pytania na tematy podstawowe, co sprawia, że i nam chce się zastanawiać nad istotą wszechświata oraz miejsca, jakie zajmuje w nim świadome przeżywanie emocji.



Iwona Gajda dokonuje w tej historii swoistego przeistoczenia w Qubit Świadomości. Wszystko po to, aby przynajmniej spróbować odnaleźć odpowiedzi na kluczowe pytania. Czym jest świadomość? Do czego służy i czy wykorzystujemy ją w dobrym celu? Autorka po raz kolejny posiłkuje się dobrze znanymi teoriami naukowymi, tłumacząc je czytelnikowi w sposób przystępny. Zastanawia się nad sensem świadomości w kontekście sprawczości oraz procesów neurologicznych.

"Hologramowy Świat. Świadomość Wszechświata" tym razem zabiera nas w podróż do Japonii, kraju tajemniczego, ale z wielką historią, ponieważ oprócz licznych wojen, mamy do czynienia z potężną cywilizacją kształtującą świat od pokoleń. Fascynująca jest jej kultura, klimat, religia oraz ludzie.

Umiejętnie porusza się po świecie, o którym wiemy tylko z przekazów medialnych czy książek. Wplata w te doświadczenie naukę z pogranicza fizyki kwantowej, filozofii, matematyki oraz metafizyki. Swobodnie wędruje po czasoprzestrzeni, czyli rejonów niedostępnych zwykłym śmiertelnikom. Mając możliwość bycia w kilku miejscach na raz, zagłębia się w teorie konfliktów zbrojnych mających swoje źródło w ludzkich umysłach oraz praw natury, która z impetem ujawnia swoje niezadowolenie z ludzkości.

Tylko tak można zrozumieć świat, jego zjawiska oraz całą naturę Wszechrzeczy. Wraz z kolejną podróżą doświadczamy kolejnego stopnia wtajemniczenia pozwalającą odkrywać nowe aspekty istnienia cywilizacji. Ten stan umysłu pozwala spojrzeć na świadomość w zupełnie nowy sposób, co zachęca do eksplorowania ludzkiego umysłu w poszukiwaniu prawdziwej definicji. Odkrywanie powinno się jednak zaczynać na poziomie mikroskopijnym, a dopiero potem kosmicznym. Bez tego nie zrozumiemy niczego i niczego się też nie dowiemy o sobie samych. Trzeba wtedy ego odstawić na bok, pozbyć się lęków, zapomnieć o tragediach mających swoje negatywne następstwa. Niepamięć czasem jest wskazana, a poświęcenie dla dobra większości nabiera zupełnie innego znaczenia.

Aby zrozumieć otaczający nas Wszechświat, trzeba najpierw zrozumieć przyrodę. Pomocna jest w tym właśnie świadomość jako integralna część każdego elementu Wszechświata. Wszystko zaś zachodzi w mózgu, co z kolei wynika ze złożonych procesów biologicznych zachodzących w nas. Dlatego też w takim rozumieniu zjawiska należy stwierdzić, iż świadomość to nic innego jak umiejętność współodczuwania na poziomie emocjonalnym, co prowadzi do dokonywania właściwych wyborów znajdując się w danym momencie w pełnej świadomości naszego stanu umysłowego. Ten sposób postrzegania rzeczywistości pozwala zadać kolejne pytanie: czy wszechświat jest w stanie osiągać stan świadomości na równi z istotami żyjącymi na ziemi wyposażonymi w sprawczość i władzę na sobą. A może to jedynie nasz egoizm nakazuje nam definiować władzę, dla której dokonujemy wyborów mających wpływ na późniejsze losy nie tylko świata.

Jedno jest pewne, Iwona Gajda znów zafundowała czytelnikom dywagacje łączące filozofię z naukowymi teoriami, o których istnieniu nie każdy zrozumie. Ma jednak na celu ukazanie, że świadomość w jej rozumieniu ma, albo może mieć, realny wpływ na rozwój i funkcjonowanie wielu cywilizacji. Owo połączenie nauki z literackim stylem idealnie rozbudza naszą wyobraźnię, a niezwykle emocjonalne, malownicze opisy Japonii oraz innych miejsc rozbudzają ciekawość do dalszej eksploracji wymienionych okolic. Ta książka to idealna lektura dla miłośników fantastyki i świadomego podróżowania w głąb siebie, które tutaj zupełnie zmienia perspektywę.