Sucinum. Tajemnice bursztynowego szlaku recenzja



“Sucinum. Tajemnice Bursztynowego szlaku.” autorstwa Camilli O’Naill miałam przyjemność przeczytać w ramach Booktour u @siedzewksiazkach i jakże to była przyjemna lektura, nie mówiąc o tym jaka ona była zaskakująca. Nie zdradzając szczegółów, mogę przyznać, że “Sucinum” jest świeżym powiewem w naszej rodzimej twórczości. Otrzymaliśmy w niej wierzenia słowiańskie, które po tej lekturze wciągnęły mnie bez końca. Książka jest przepełniona magią i siłą miłości, przez co nie potrafiłam się od niej oderwać, oraz na długo pozostanie w mojej pamięci. Jestem pewna, że jeszcze nie raz po nią sięgnę i będę polecać każdej osobie, która będzie chciała się zatopić w magiczny świat Bursztynowego Szlaku.

“Są takie tajemnice, o których nie mówi się nawet szeptem.”

Główną bohaterką jest Mira, którą poznajemy w dniu postrzyżyn młodego chłopaka. W nocy, gdy wszyscy się bawili zostaje wykradziona Tajemnica Bursztynowego Szlaku. Nie powinna trafić w niepowołane ręce, nie powinna ujrzeć światła dziennego. Mira jako jedna z lepszych Strażniczek zostaje przydzielona do misji odzyskania Tajemnicy. Wraz ze swoimi przyjaciółmi wyrusza w podróż, by znaleźć winnego i odzyskać najcenniejszy skarb ludu Pinea. Podróż w jaką się wybrała Mira robi się coraz bardziej niebezpieczna, po drodze spotyka coraz to straszniejsze demony, wprost z bestiariusza słowiańskiego. Nie zaznamy spokoju czytając tę pozycję, fabuła jest pełna akcji, ale też miłości i przyjaźni.

“Zrozumiała, jaki błąd popełniła, i dotarło do niej, że życie to nie bajka, a wstydem nie jest proszenie o pomoc.”

Przyznaję rację wielu czytelnikom, że ta książka jest ogromnie udanym debiutem. Okładka jest kolejną perełką z wydawnictwa Waspos, przedstawia nam piękną Strażniczkę o bursztynowych oczach, jest tajemnicza i zarazem piękna. Sam styl autorki jest bardzo przyjemny, książkę czytało się bardzo szybko a samo zakończenie rozbiło mnie na kawałki i miałam ogromną ochotę od razu przeczytać ją jeszcze raz, tak jak radziła autorka, z nowej, świeżej perspektywy. W świecie literatury fantastycznej trudno znaleźć powiew świeżości, lecz tu go poczułam i chce więcej. Bohaterowie zostali wykreowani w wielobarwny sposób, dostaliśmy całą plejadę charakterów i właśnie to jest jedna z przyczyn, dlaczego zakończenie było tak zaskakujące, ale za razem dobre. Ciężko cokolwiek opisać o zakończeniu, bo było by to dosłownie spalenie fabuły, dlatego powiem, że warto przeczytać tę pozycję i nawet jeśli komuś nie przypadnie do gustu, to radzę dotrzeć do zakończenia i spojrzeć na całą historię z nowej perspektywy.

“Najpierw ignorowanie słabszego przeciwnika, później zdziwienie i złość. Nie umieli panować nad emocjami, dlatego przegrywali.”