Strach, który powraca recenzja

„Strach, który powraca” Magda Stachula
Na początku muszę powiedzieć, że czytałam tę książkę bez zapoznania się z pierwszą częścią. Oczywiście można ją tak czytać, lecz powiem Wam, że ja nadrobię zaległości.
Anita prowadzi z pozoru normalne życie. Domek za miastem, kochający mąż, 3-letnia córeczka. To wersja, którą widzą postronni ludzie. To małżeństwo nie jest idealne... Kiedy Anita dostaje przesyłkę, czerwoną kopertę z zawartością seksowniej bielizny, Jej życie wywraca się do góry nogami. A demony przeszłości prześladują ją ze zdwojoną siłą.
Żałuję, że dopiero teraz sięgnęłam po tę pozycję. Dzięki zaczytana mamusia, za kolejne świetne polecenie!
Autorka prowadzi genialną grę literacką z czytelnikiem. Obnaża słabe ludzkie strony. Zdrada tak łatwo przychodzi.. A miłość to szczęście drugiej osoby, a nie nasze własne. Ma wiele odcieni.. Podczas czytania bardzo irytował mnie Adam, jego podejście do małżeństwa, stosunek do żony. Taki typowy stereotypowy chłopek. On spełniony zawodowo, a żona dom, gary, dziecko.. Przecież to nie praca. Mimo że Anita czysto również nie gra. Momentami współczułam. Książka wzbudziła we mnie mnóstwo emocji, przeczytałam jednym tchem. Napięcie rosło z kartki na kartkę, nie mogłam odłożyć jej na półkę. A potem burza mózgów, totalnie autorko zryłaś moje szare komórki 😂. I dziękuję za to dzieło! Znajdziemy w niej mnóstwo intryg, zawiści, zazdrości i co mi się najbardziej podobało, to to, że Ci bohaterowie byli namacalni, czuje się te emocje i razem z nimi przeżywa kolejne zawirowania. I taka sentencja, moja prywatna, że tajemnice i zdrady nie tylko niszczą związek. One niszczą również nas samych, od środka wyżerają z nas ostatnie okruchy przyzwoitości..
Jeśli chcecie poczuć, jak książka Wami trzęsie 😆polecam gorąco! Na długo pozostanie w Waszej pamięci, potarmosi myśli i skłoni do refleksji. Koniecznie muszę nadrobić pozostałe dzieła autorki. Jeśli będą równie dobre, jak ta powieść. To na stałe zagości Pani Magdą w mojej biblioteczce. Polecam jeszcze raz.