Stara zbrodnia nie rdzewieje recenzja

Grupa dziewięciu zupełnie nieznajomych sobie osób składała się z laureatów pewnego konkursu. Czarne samochody przywiozły ich w to miejsce odcięte od świata i ludzi. Powoli oszołomieni opuszczali swoje pojazdy, a równocześnie z nimi pojawiały się kolejne walizki. Ich oczom ukazał się kiczowaty pałacyk, który z pewnością wybudowała osoba lekko skrzywiona umysłowo. Wszyscy zerkali na siebie niepewnie, oceniając swoje szanse na wygraną. To właśnie w tym miejscu, podczas jakiejś uroczystości zostanie wyłoniony główny zwycięzca.

Aspirant Andrzej Balicki lubił swoją pracę i wioskę. Patrząc na średni wiek mieszkańców Głuszyc, nie miał za dużo do roboty i żadne krwawe mordy im nie groziły.

Laureaci zgromadzili się przy recepcji i dumnie ruszyli do salonu na herbatkę niczym na spotkanie u angielskiej królowej. Niestety nie zdążyli jeszcze przejść przez próg, gdy doleciało do nich swojsko brzmiące powitanie, niczym z dobrej mordowni, oczywiście łacińsko brzmiące i oznaczające kobietę lekkich obyczajów. Gdy śmiałkowie postawili krok we wnętrzu olbrzymiego salonu, soczyste przekleństwa rozbrzmiewały nadal i odbijały się echem w pomieszczeniu.

Usiedli przy stolikach niepewni, dalszego ciągu tego spotkania.

Elegancka kobieta, która witała ich w progu, z kurtuazją wyjaśniła, że to tylko Pinda uroczo się z nimi przywitała.

Pinda była olbrzymią papugą, która z niewiadomych przyczyn znała tylko to jedno słowo i z uporem maniaka powtarzała go w każdym możliwym momencie.

Okazało się, że w salonie zebrało się dziewięciu początkujących pisarzy, z których każdy, reprezentował inny gatunek literacki.

Czy w tak pięknych okolicznościach przyrody, może wydarzyć się coś niepokojącego? Ależ skądże... w końcu Pinda czuwa.

Urocza, przyjemna kryminalna intryga. Wiem, jak to zabrzmiało. „Przyjemna kryminalna intryga”, ale to jest przyjemna intryga 😃 Krew nie leje się strumieniami, nie ma zbędnych dramatycznych opisów, a fabuła jest interesująca i właśnie „przyjemna”.

Ciekawe postaci nadają komediowego tonu i jak to w takich historiach bywa, jest i delikatna nutka romansu.

Tym razem Pani Iwona stworzyła w swojej książce bohaterkę, która skradła całe show, a była nią Pinda. Papuga, która używała niewybrednego języka,a w zasadzie jednego słowa, którym to skutecznie komunikowała wszystkie problemy.

Polecam gorąco. Bawiłam się znakomicie!

#dragon

#iwonabanach

#renibook