Pomroka recenzja

„Pomroka” to pozycja, która wciąga czytelnika w mroczny labirynt ludzkiej psychiki, gdzie granica między rzeczywistością a marzeniami rozmazuje się, tworząc surrealistyczną opowieść o zagubieniu i poszukiwaniu tożsamości. Autorka, prowadzi nas przez tę mroczną krainę z brawurą i finezją, odsłaniając przed czytelnikiem fascynujący świat.

Główną bohaterkę poznajemy na dnie sinusoidy życia, które zostaje zachwiane przez bolesne doświadczenia. By stawić czoła tym burzom emocjonalnym, postanawia przenieść się do spokojnego miasteczka na przygraniczu. Wydaje się, że to miejsce ukryje ją przed wspomnieniami i pozwoli na powrót do równowagi.
Jednak spokojne pozory zostają brutalnie zachwiane, gdy w miasteczku dochodzi do gwałtu i morderstwa na młodej dziewczynie. To wydarzenie staje się punktem zwrotnym. Kiedy śledztwo się rozpoczyna, okazuje się, że to jedna z wielu ofiar w serii niewyjaśnionych napaści sprzed lat. Presja i czas nagli, gdyż wynik śledztwa może mieć wpływ na losy wielu ludzi.

Śledztwo staje się wyzwaniem, które rozpala wyobraźnię i przyspiesza bicie serca. Właśnie wtedy pojawia się pytanie, czy komisarz, spoza tego miasteczka, może zobaczyć coś, czego miejscowi nie widzieli przez lata. To pytanie prowadzi nas przez historię, przeszłość, i wydarzenia po II wojnie światowej. Autorka z niezwykłą wnikliwością i precyzją połączyła te wątki, tworząc literacką układankę pełną tajemnic, zawiłości i wstrząsających odkryć.

Agnieszka Jeż uchwyciła nie tylko psychologiczny portret głównej bohaterki, ale również stworzyła całą galerię postaci, które są równie autentyczne i złożone. Każda z postaci jest starannie wykreowana, a ich działania, motywacje i emocje napędzają fabułę, sprawiając, że czytelnik utożsamia się z nimi i żyje ich historią.

Jednym z głównych tematów poruszanych w książce, jest relacja między przeszłością a teraźniejszością. Ukazuje ona, jak wydarzenia z przeszłości mogą wpływać na życie ludzi w teraźniejszości, jak ślady historii zostawiają trwałe piętno na psychice jednostki i całego społeczeństwa. To przemyślenia nad tożsamością, poczuciem przynależności i traumą. To także opowieść o społeczności, o tajemniczym miasteczku Mieroszów, gdzie każdy zna każdego, a stare budynki skrywają wiele sekretów. Atmosfera tego miejsca jest nasycona historią i tajemnicami, co tworzy doskonałe tło dla opowieści.

To książka wymagająca uwagi, która pozostaje w pamięci czytelnika na długo po zakończeniu lektury. To dzieło, które nie tylko intryguje i wciąga, ale także skłania do refleksji nad kondycją ludzką, historią i tym, co skryte głęboko w naszych duszach.