Spojrzenie Elfa recenzja

„Spojrzenie elfa” jest świetną powieścią niemieckiej pisarki Katrin Lankers.
Elfy. Kim naprawdę są? Zawsze myślałam o nich jak o małych leśnych istotkach ze spiczastymi uszami. Śmiesznie się ubierają, pielęgnują roślinki i pomagają zwierzętom w tajemnicy przed ludźmi. A jak je opisała pani Lankers?
Główna bohaterka, Mageli, której pełne imię brzmi Margarethe-Elisabeth, prowadzi nudne życie - chodzi do szkoły, kłóci się z mamą, spędza czas z przyjaciółką. Do czasu. Któregoś wieczoru w lesie spotyka - w dość dziwnych okolicznościach - Erina. Przystojniak okazuje się być elfickim księciem. Mageli dowiaduje się od niego kilka rzeczy o jego świecie. Elfy zostały podzielone na elfy słoneczne i elfy ciemne. W królestwie, w którym rządzi król Livian, źle się dzieje - najbliższy doradca króla - Ferocius brata się z ciemnymi elfami, chce przejąć władzę nad Enigmalą. Mageli ma co do tego wszystkiego wątpliwości, ponadto jej przyjaciółka Rosanna nie wierzy w całą tę 'bajkę' z elfami. Ale Mageli się nie poddaje. Dodatkowo podczas występu w domu spokojnej starości dziewczyna wysłuchała opowieści starszej kobiety o elfach, i nie tylko, co utwierdziło ją w przekonaniu, że spotkanie z Erinem nie było snem, ani wymysłem jej wyobraźni.
I wszystko 'cacy', jedynie wątek miłosny szwankuje. Podczas trzeciego spotkania Mageli i Erina całują się, dziewczyna jest totalnie zakochana. Czy tylko ja myślę, że powinni się lepiej poznać...? Tak, wątek miłosny pozostawia wiele do życzenia.
Kiedy Erin ląduje w tarapatach, albo raczej - jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie- Mageli opuszcza rodzinę i wyrusza do Enigmali, świata elfów, by ratować ukochanego. Czy to się jej uda i wyjdzie z tego bez uszczerbku na zdrowiu?
Autorka poruszyła tu również bardzo ważny temat, problem z którym boryka się na pewno nie jeden z nas. Mageli podejrzewa, że została zamieniona po urodzeniu. Myśli, że nie pasuje do rodziny. Czy ma rację?

Katrin Lankers pisze po prostu bosko! Kiedy śledziłam poczynania Mageli czułam jakbym była tam razem z nią. Mogłam sobie wszystko wyobrazić - piękny zamek, bohaterów, cały podziemny świat elfów kreował się w mojej wyobraźni dzięki wspaniałym opisom. Lekki styl autorki pozwala czytelnikowi totalnie zatracić się w lekturze.
Jednym z niewielu minusów powieści jest, według mnie, tempo akcji. Na początku myślałam, że tempo to będzie się rozwijało stopniowo, jednak kiedy Mageli znalazła się już w świecie elfów, wszystkie baaardzo mi się dłużyło. W końcu miała uratować Erina i miałam nadzieje na jakąś wielką finałową walkę, czy coś, a tu lipa.. Ale poza tym, powieść posiada same zalety. Polecam gorąco wszystkim, bez względu na wiek. ;)