Splamieni krwią recenzja

"Splamieni krwią" to drugi tom serii "Rodzina Castello". Nie jest to bezpośrednia kontynuacja losów bohaterów pierwszego tomu "Zrodzeni z krwi", ponieważ dotyczy losów innych bohaterów. Nie zabrakło jednak głównych bohaterów poprzedniej części, którzy biorą udział w opisywanych wydarzeniach. Brianna i Yuri to główne postacie tej części. Charakterni, uparci, mający własne zdanie na każdy temat, doskonale wiedzą, czego chcą i jak po to sięgnąć. Starcie dwóch charakterów i osobowości w otoczeniu niebezpiecznego mafijnego świata oraz zakazane uczucie, które początkowo stanowi dla nich abstrakcję.

Książka napisana jest w podobnym stylu co pierwszy tom. Rozdziały pisane są z różnych perspektyw, dzięki czemu Czytelnik może bliżej poznać głównych bohaterów i towarzyszące im emocje. Relacja między Yurim i dziewczyną nie jest łatwa i oczywista. Świat w jakim przyszło im żyć wymusza pewne zachowania oraz decyzje, na które nie mają wpływu. Poszczególne wątki łączą się ze sobą, jednak nie zawsze jest to płynne, spójne przejście, które tworzy całość z pozostałymi wątkami. Momentami Autorka mocno przeskakuje między wątkami, przez co historia traci na płynności i charakterze. W przedstawieniu niektórych wydarzeń brakuje opisów. Autorka mocno skupia się na wątku głównym oraz towarzyszących mu faktach, przez co ucierpiała strona artystyczna. Ta historia śmiało mogła być znacznie dłuższa, ze względu na ilość wydarzeń, jakie obejmuje. Bohaterowie są postaciami złożonymi pod względem charakterologicznym, a dłuższy format pozwoliłby na pełne rozwinięcie ich możliwości. Styl pisania Autorki prosty i przyjemny w odbiorze, jednak jak już wspomniałam zabrakło elementów spinających poszczególne wątki w całość. Książkę czyta się dobrze, szybko, z zainteresowaniem. Momentami nie do końca zrozumiała jest dla Czytelnika motywacja opisywanych działań podjętych przez bohaterów. Zakończenie mocne, na swój sposób zaskakujące, jednak szkoda, iż Autorka w pełni nie wyjaśniła wszystkich kwestii, które zastanawiały Czytelnika. Pozostaje po tym pewien niedosyt i chęć wyjaśnienia powstałej sytuacji. Mam nadzieję, że kolejny tom w jakiś sposób wyjaśni to, co stanowiło tajemnicę w tej części.

Styl pisania Autorki prosty, mocno koncentruje się na tym, co chce przekazać. Momentami brakuje niewielkich dodatków, aby całość tekstu nabrała płynności.