Król recenzja

Twardochowa Warszawa właściwie powinna nosić powyższe miano. Bo i o Żydach jest, to język biblijny jak znalazł. I miasto niby jedno, ale w rzeczywistości rozgraniczone dychotomicznie na żydowską i polską cześć. A przede wszystkim zepsute do szpiku kości. Tak złe, że już bardziej chyba nie może.

Z pewnością powieść Twardocha i jego Warszawa (czy też Sodoma i Gomora) zyskają wielu chętnych czytelników. Wartka intryga i tajemnica. Krew i mord. Doprawdy Król to znakomita książka sensacyjna. W tym problem, że ja nie gustuję w sensacyjkach i oczekiwałam po Twardochu dużo dużo więcej niż epatowanie złem tego świata. Na początku uwiódł mnie zarysem relacji społecznych, by porzucić dla pierwszego lepszego romansu z Anną Ziembińską. Szkoda.

Stosunek do Króla mam ambiwalentny. Nie podoba mi się i równocześnie cieszę się, że go przeczytałam, bo dał mi kopa do poszerzenia wiedzy o XX leciu międzywojennym. Drogi czytelniku sam zdecyduj czy masz ochotę poznać Jakuba Szapiro. Jest tyle samo plusów co minusów.