Droga ku życiu - medytacje dla ciebie recenzja

Na wstępie muszę powiedzieć, że absolutnie nie jest to książka dla każdego. Utwór Pani Danuty jest publikacją skierowaną do osób nastawionych na rozwój wewnętrzny. Ta książka jest swoistym zbiorem przemyśleń Autorki na temat duchowości.

„Lepiej chyba pójść kawałek dobrą drogą, niż zajść daleko, lecz źle.”Platon

Pierwsze słowo, jakie nasuwa mi się po przeczytaniu książki to „kontrowersyjna”. Absolutnie nie jest to nic złego, ale w społeczeństwie wciąż nietolerancyjnym (o czym informują nas sondy i badania), a do tego w stricte katolickim wydanie takiej książki jest lekko mówiąc nieobyczajne. Jej poglądy są zgodne z ideologią New age. Autorka tłumaczy nam, dlaczego świat, jaki znamy nie mógł być stworzony przez boga, podkreśla rolę przebaczenia w naszym życiu – przebaczenia sobie i innym. Wysnuwa dyskusyjną teorię na temat podwyższenia wibracji ziemi i jakie ma to dla nas ludzi znaczenie. Popiera tę teorię fizycznymi definicjami, jednak mam zbyt małą wiedzę by stwierdzić, czy jej punkt widzenia jest istotnie z fizyką zgodny. Niemniej opowiada o nim w sposób tak entuzjastyczny, że nie sposób jej nie wierzyć.

„Miłość zaczyna się rozwijać dopiero wówczas, gdy kochamy tych, którzy nie mogą się na nic przydać.” Erich Fromm

Książka podzielona jest na krótkie rozdziały, co umożliwia szybkie czytanie. Ponadto dane zagadnienie nie jest przez nią przegadane. Autorka nie przytłacza nas swoim spojrzeniem, a daje nam miejsce na własną refleksję. I to są właśnie te tytułowe medytacje – nie żadne nucenie „om” przy świetle świec, a zwyczajne (nadzwyczajne?) zastanowienie nad sobą, życiem, umieraniem, porządkiem świata i wszechświata.

„Człowiek, który cierpi, gdy nie jest to konieczne, cierpi bardziej, niż jest to konieczne.” Seneka

Krytykuje ona kościół, obrzędowość, kulty obrazów i posągów. Są to poglądy, jakie często można usłyszeć pośród ateistów – można być dobrym człowiekiem bez chodzenia do kościoła. Pani Szmidt jest tak charyzmatyczną osobą, że mimowolnie przyjęłam jej wizję świata. Dostrzegłam bezsens pustej religijności, absurd wznoszenia modłów do obrazów, czy też śpiewania kościelnych pieśni, w zamian ignorując zupełnie człowieka, jako istoty.

„Żaden wiatr nie jest dobry dla okrętu, który nie zna portu swojego przeznaczenia.” Konfucjusz

Autorka jest przekonana, że świat, w którym egzystujemy jest tylko iluzją. Cieniem, rozpraszającym naszą uwagę, odciągającym od spraw naprawdę ważnych. Koncepcję równoległej rzeczywistości wyjaśniała nam na podstawię jednego z moich ulubionych filmów Matrix.

„Wiedzieć, co się wie i wiedzieć, czego się nie wie – oto prawdziwa mądrość.” Konfucjusz

Autorka piszę lekkim piórem i posługując się prostym językiem, dzięki czemu w łatwy sposób przyswaja się tekst.

„Myśleć to co prawdziwe, czuć to co piękne i kochać to co dobre – w tym cel rozumnego życia.” Platon

Polecam osobom, które znajdują się na ścieżce duchowego rozwoju.