Rekompensata recenzja

Zdarzyło się wam czytać romans czysto mafijne lub taki romans gdzie występują porachunki mafii?

U mnie takie książki do rzadkość, tym razem skusił mnie fakt, że ta pozycja początkowo została wydana na wattpadzie. 250 tys. wyświetleń to jednak bardzo dużo osób czytających. Jednak ta pozycja nie spełniła moich oczekiwań.
Trochę czułam się jak podczas oglądania filmu 365 dni. Niby byłam się zaangażowana, ale z drugiej strony po cichu śmiałam się z tego co się tam działo.

Jest to jedna z tych książek, gdzie na spokojnie mogłaby być o połowę krótsza, o wiele lepiej by się czytało. Przez jej objętość mocno ją męczyłam, też dlatego ta recenzja pojawia się tak późno, bo nie mogłam zmusić się do czytania jej.
Sam początek był bardzo ciekawy. Bohaterka leci na ślub przyjaciółki do Włoch, Anita jednak nie chce ślubu, nie chce tego mężczyzny. Nie zostaje im nic innego jak ucieczka. Plan wymyślony no to zostaje go wykonać i wcielić w życie. I to ich wykonanie mnie tak bardzo zawiodło. Można było, to mega dobrze ograć, ale nie pykło. Okej plan fajny, poda się za przyjaciółkę, no przecież jej nie poślubi, obcą osobę? No cóż, wyszło, jak wyszło, a ona z bronią przy głowie musi powiedzieć 'tak'. I wydaje się to być ciekawe, ale nie jest. Amelia zostaje uwikłana w coś, na co nie jest gotowa.
Gdy pada sakramentalne ''tak'' jej życie, ulega wielkiej zmianie. Czy wyjdzie jej to na dobre? No nie powiedziałabym.
Enzo Moretti jest postacią tak oczywistą i przewidywalną, że to aż przykre było. Wielki, brutalny i na czele mafii. W świecie jaki wykreowała autorka, on nie potrafi kochać, nie chce kochać, a jednak, w jakiś niewytłumaczalny sposób czuje wielką słabość do żony, która tylko przypominam zaciągną praktycznie siła do ołtarza

Dialogi mnie żenowały i wprawiały w dyskomfort, nie wszystkie, ale duża część. Co do bohaterów, nie zżyłam się z nimi i byli mi totalnie obojętni. Po tej książce utwierdzam się w przekonaniu, że nie jest to gatunek odpowiedni dla mnie

Za książkę dziękuję wydawnictwu.