Żółte ślepia recenzja

Marcin Mortka zdobył moje serce swoimi „Żółtymi ślepiami”. Świetne fantasy i niezła bitka w jednym. Główny bohater Medvid to wierny towarzysz księcia Bolka (czyt. Bolesława Chrobrego, bo w końcu mamy 995 rok). Jest to człowiek dobrze zbudowany i doskonale posługujący się młotem, z którym zazwyczaj się nie rozstaje. Tak się składa, że w owym czasie na ziemiach Piastów panowała wiara chrześcijańska, którą to książę Bolek bardzo umacniał, niejednokrotnie z użyciem siły. Autor znakomicie połączył fabułę opowieści z wątkiem historycznym. Medvid chroni swojego pracodawcę, walczy z powszechną w owym czasie bandą bestii, różnej maści, a jego jedyną wadą jest to, że kocha żonę księcia. Hajna oczywiście miłość odwzajemnia. I tak przenosimy się z lasu do sypialni Medvida, aż w końcu nastaje taki dzień, że cały dwór wraz z księciem i jego żoną a także mieszkańcy licznych wsi znikają z powierzchni ziemi. Od teraz zaczyna się przygoda. Nasz bohater, zwany też Kosmaczem, musi wyruszyć wraz z wiedźmą Gosławą na ratunek zaginionym. Niemałą rolę odegrają w tej historii skrzat domowik i kot czarownicy, Trutek. Po drodze spotykają utopce, południcę, niezadowolonych Słowian, żerców oraz niemieckiego rycerza Osmunda, który ostatecznie dołącza do drużyny. Czy takiej dziwnej gromadzie uda się ocalić ludzkość? Tego dowiecie się po przeczytaniu książki lub wysłuchaniu audiobooka. Do tego drugiego bardzo zachęcam, bo czyta Andrzej Hausner i robi to genialnie!

Marcin Mortka przedstawia nam barwny świat słowiańskich wierzeń i czających się w zakamarkach, puszczach i moczarach bestii. Do tego szczypta historii i początki chrześcijaństwa. Wychodzi z tego naprawdę barwna, ciekawa i zabawna kompozycja. Na koniec trochę powiało romantyczną nutą, no ale miłość musi być także w powieści fantasy. Przecież to bohaterowie z krwi i kości …