Słowiańska wiedźma. Rytuały, przepisy i zaklęcia naszych przodków recenzja

Ta niesamowicie wydana książka niesie ze sobą obietnicę zajrzenia w naszą przeszłość, którą chyba najrudniej opisać, bo jest niesamowicie mało materiałów źródłowych, w porównaniu do czasów po chrzcie Mieszka I. Dlatego też, kiedy zobaczyłam publikację obiecującą to, że dowiem się nieco o doktrynach słowiańskich wierzeń sięgnęłam po nią niemalże bez zastanowienia. Może dlatego na początku jakoś umknęła mi informacja, że autorka jest wiccańską kapłanką i w "Słowiańską wiedźmę..." wplata też informacje o wicca.

Jednakże skrajne opinie, które słyszałam o tej książce sprawiały, że mimo wszystko chciałam sięgnąć po tą publikację, by wyrobić sobie o niej swoje zdanie. I okazało się, że niestety przez całą lekturę miałam ogromny wewnętrzny zgrzyt w związku z podaną mi treścią. Ciągle porównywanie słowiańskich bogów i tradycji z tymi celtyckimi i wiccańskimi bardzo mnie drażniło, bo uważam to za zupełnie niepotrzebne. To tak jakby powiedzieć, że właściwie wszyscy jesteśmy wytworem zachodniej cywilizacji, więc wszelcy bogowie i rytuały są właściwie zgapieni od Greków i Rzymian. Z tymże ja już nie umiem podchodzić do tego w ten sposób, bo mimo podobieństw nasza kultura i wierzenia Słowian są na tyle piękne i wartościowe, że nie trzeba ich mieszać z żadną inną kulturą czy tradycjami.

Mimo to trzeba przyznać, że autorka przytoczyła kilka ciekawych wierzeń i rytuałów, które z powodzeniem mogą zainteresować kogoś, kto nie podchodzi do tego typu spraw tak bardzo osobiście i nie bierze tego do siebie. Chcę wierzyć, że być może ktoś dzięki tej książce zainteresuje się innymi wierzeniami niż te starorzymskie czy starogreckie. I jeżeli dzięki tej publikacji chociaż jedna osoba zainteresuje się słowiańską kulturą to już będzie na plus. A jest to możliwe tym bardziej, że w na końcu znajduje się bibliografia, w której jest kilka ciekawych i wartych uwagi pozycji, spośród których część mam w planach.

Jak widzicie "Słowiańska wiedźma..." wywołała u mnie wiele emocji. I już rozumiem dlaczego ta książka jest tak bardzo kontrowersyjna. Po jej przeczytaniu jestem zdania, że wierzeń z tak różnych krajów nie powinno się mieszać czy też porównywać w taki sposób, jaki zrobiła to autorka - tym bardziej, że każdy z tych systemów wierzeń i tradycji jest na tyle wyjątkowy, że można z niego czerpać garściami.